Fields of the Nephilim: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawa linki wewnętrzne, apostrofy, cudzysłowy itp.
Linia 40:
Zespół odczuwał trudy wieloletniej pracy i ciągłych tras koncertowych oraz presję wzrastających wymagań wytwórni fonograficznej. Decyzja o zawieszeniu działalności muzycy podjęli wspólnie, potrzebowali czasu na odpoczynek i realizację własnych projektów. Ale jednocześnie zapewniali: ''Fields Of The Nephilim będzie istniał zawsze<ref>''Graveyard shifts'', Melody Maker 23-03-1991.</ref>.'' Na pożegnanie ukazał się koncertowy album ''[[Earth Inferno]]'' a wkrótce potem kaseta video ''[[Visionary Heads]]''. W tym samym roku, we Włoszech wydano całkowicie nielegalnie dwie pierwsze ep-ki pod wspólnym tytułem ''[[Laura]]'', dodatkowo w fatalnej jakości.
 
Pettitt, Yates i Wrightowie zaangażowali nowego wokalistę '''Andy'egoAndy’ego Delaney'aDelaneya''' i pod nazwą [[Rubicon]] dość szybko wydali pierwszą płytę o znamiennym tytule ''[[What's Starts, Ends]]'' (1992). Trzy lata później ukazał się kolejny krążek ''[[Room 101]]'', który zakończył historię Rubiconu. Oba albumy przynosiły muzykę nieco podobną do twórczości The Nephilim, choć bardziej rockową i pozbawioną ''wszystkich tych gotyckich naleciałości''<ref>cf.5</ref>.
 
Carl początkowo poświęcił się filmowi, zagrał epizodyczną rolę w ''[[Hardware (film)|Hardware]]'' Stanleya. Potem zaszył się we własnym studiu i zaczął pracę nad materiałem. W wywiadach z lat 1992 i 1993 informował o swojej nowej metamorfozie - [[The Nefilim]], niosącym powiew świeżości. Zapowiadał muzykę melodyjną, atmosferyczną a z drugiej strony ciężką i pełną kontrastów<ref>S. Constantine, ''Interview with Carl McCoy'', Siren Magazine 1992; T. Guntermann, ''The Nefilim - Carl is back'', Zillo Magazine 12/1993.
</ref>. Mimo, iż owoc nowego wcielenia McCoya był już na ukończeniu, światło dzienne ujrzał dopiero w 1996 r. ''[[Zoon]]'' był lekkim zaskoczeniem dla fanów - przynosił muzykę znacznie ostrzejszą niż się spodziewano, bardziej z pogranicza ciężkich odmian metalu niż gotyku. Trasa promocyjna "Nefilim„Nefilim Tour"Tour” nie doszła jednak do skutku, a przyczyną miały być znowu kłopoty z wytwórnią<ref>T. Clausen, ''Carl McCoy - Die Couch'', Sonic Seducer 2/1999.</ref>
 
W międzyczasie Beggars Banquet jeszcze raz sięgnęła do archiwów i wydała kompilację ''[[Revelations (album Fields Of The Nephilim)|Revelations]]'', zawierającą utwory w wersjach znanych tylko z singli i maxisingli.
 
=== 1998-2008 ===
15 sierpnia 1998 roku podczas gotyckiego festiwalu Zillo w Niemczech, odbyła się konferencja prasowa, w której udział wzięli Carl McCoy i Tony Pettitt. Oficjalnie ogłoszono reaktywację FOTN w "klasycznym"„klasycznym” składzie (chociaż bez Petera Yatesa). Poinformowano również o pracy nad dwoma równoległymi projektami i zaprezentowano próbki nowego materiału<ref>http://www.jungle-records.demon.co.uk/bands/nephilm_inter1.htm [:2009-02-03]</ref>.
 
Na kolejne wieści trzeba było czekać do roku 2000. Muzycy dodali litery "AD"„AD” do nazwy zespołu i zapowiadali płytę bliższą ''Elizium'' niż ''Zoon'', ale bardziej świeżą i nowoczesną. Za materiał odpowiadał głównie Pettitt, który wraz z McCoyem tworzyli fundament zespołu. Bracia Wright opuścili ich, nie mogąc odnaleźć się w nowej muzycznej konwencji i założyli własną grupę - [[Last Rites]]<ref>wywiad McCoya dla magazynu "Elegy"„Elegy” zamieszczony http://www.nephilim.pl/framset.htm news z dnia 08-07-2000 [:2009-02-03]</ref>. Aby skrócić fanom oczekiwanie na płytę, pod egidą Jungle Records wydano singiel z remiksami starszych utworów ''[[One More Nightmare (Trees Come Down A.D.)|One more nightmare AD/Darkcell AD]]'' a FOTN AD wystąpił na 4 letnich festiwalach: "[[Woodstage]]", "[[Roskilde Festival|Roskilde]]", "[[Eurorock]]" i "[[M'era Luna]]".
Potem grupa zniknęła. Dochodziły jedynie informacje o ciągłym szlifowaniu albumu, przekładaniu daty jego premiery i odwoływaniu kolejnych występów<ref>http://www.jungle-records.demon.co.uk/bands/n5.htm, http://www.jungle-records.demon.co.uk/bands/n7.htm [:2009-02-03]</ref>.
 
Linia 137:
* ''[[Paradise Regained]]'', 2008
* ''[[Ceromonies: Ad mortem, Ad Vitam]]'', 2012
{{przypisyPrzypisy}}
 
== Linki zewnętrzne ==