Reprezentacja Związku Radzieckiego w piłce nożnej mężczyzn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawa linki wewnętrzne, apostrofy, cudzysłowy itp. |
||
Linia 1:
{{Reprezentacja sportowa infobox
|nazwa = Reprezentacja Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich w piłce nożnej mężczyzn
|nazwa oryginalna =
|dyscyplina = piłka nożna
Linia 72:
=== Lata 1922-1925 ===
[[Plik:USSR national football team (1924).jpg|thumb|Reprezentacja z roku 1924]]
Życie piłkarskie na terenie [[Rosja|Rosji]] zamarło w okresie [[
=== Lata 1925-1952 ===
W latach 1925-1935 mecze międzynarodowe reprezentacja ZSRR rozgrywała jedynie z Turkami<ref name="rsssfwyniki"/>. Poza tym jej rywalami były różnego rodzaju drużyny klubowe i amatorskie (przede wszystkim robotnicze) z [[Niemcy|Niemiec]] czy [[Austria|Austrii]]. W tym czasie radziecka federacja nie była członkiem [[FIFA]], w związku z czym ''Sborna'' nie rozgrywała meczów międzypaństwowych z innymi drużynami narodowymi, zaś ich stali sparing-partnerzy Turcy nie występowali jako oficjalna reprezentacja. Mecze ZSRR-Turcja rozegrane w latach 1931-1935 nie są uznawane przez FIFA za oficjalne mecze międzynarodowe<ref name="fifafixtures"/>. W 1934 roku przy Wszechzwiązkowej Radzie Kultury Fizycznej utworzono Sekcję Piłki Nożnej ([[język rosyjski|ros.]] Секция футбола СССР, ''Sekcija futboła SSSR'')<ref name="fifastat"/>. Dwa lata później ruszyły rozgrywki o Mistrzostwo ZSRR, do których dopuszczono drużyny klubowe. W drugiej połowie [[lata 30. XX wieku|lat trzydziestych]] i w [[lata 40. XX wieku|latach czterdziestych]] to właśnie kluby reprezentowały radziecki futbol na arenie międzynarodowej, rozgrywając towarzyskie spotkania z drużynami zagranicznymi. Na czas [[Wielka wojna ojczyźniana|wielkiej wojny ojczyźnianej]] z Niemcami (
== Lata 1952-1960 ==
Linia 197:
Łobanowski w turnieju zaufał zawodnikom mającym za sobą występy w poprzednich wielkich imprezach – mistrzostwach świata w 1982 i 1986 roku oraz innym doświadczonym reprezentantom. Kapitanem drużyny był bramkarz Rinat Dasajew, wciąż uznawany za jednego z najlepszych na świecie. Filarami zespołu byli obrońcy Wagiz Chidijatullin (29, [[Spartak Moskwa (piłka nożna)|Spartak Moskwa]]) i Oleg Kuzniecow, choć ten drugi wykluczony za żółte kartki nie mógł wystąpić w finale. We wszystkich meczach wystąpili pomocnicy Siergiej Alejnikow, Aleksandr Zawarow, Wasilij Rac i [[Ołeksij Mychajłyczenko|Aleksiej Michajliczenko]] (25, [[Dynamo Kijów]]) oraz napastnik [[Ołeh Protasow|Oleg Protasow]] (24, Dynamo Kijów). Jego partnerem w ataku był mający za sobą zdobycie Złotej Piłki w 1986 roku Igor Biełanow (kontuzja wykluczyła go jedynie z meczu z Włochami). W pierwszej jedenastce pojawiali się również Biessonow, Demianienko oraz [[Hennadij Łytowczenko|Giennadij Litowczenko]] (25, Dynamo Kijów). Na najważniejsze mecze turnieju do składu wprowadzony został napastnik [[Siarhiej Hocmanau|Siergiej Gocmanow]] (29, [[Dynama Mińsk (piłka nożna)|Dynamo Mińsk]]). Dużym atutem drużyny radzieckiej była uniwersalność i zdolność zawodników do zmiany pozycji. Michajliczenko i Rac z powodzeniem mogli grać we wszystkich formacjach, pomocnik Alejnikow równie dobrze mógł występować w obronie, zaś Zawarow radził sobie i w pomocy, i w ataku.
Parę miesięcy później prowadzona przez [[Anatolij Byszowiec|Anatolija Byszowca]] drużyna olimpijska zdobył złoty medal [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|Igrzysk]] w [[Seul]]u po zwycięstwie 2:1 nad [[Reprezentacja Brazylii w piłce nożnej mężczyzn|Brazylią]]. Jedynym zawodnikiem zwycięskiego składu, który miał za sobą występ na mistrzostwach Europy był Michajliczenko, jednocześnie jedna z największych gwiazd Igrzysk. Obok niego znakomite występy w Seulu zaliczyli bramkarz [[Dmitrij Charin]] (20, [[Dynamo Moskwa (piłka nożna)|Dynamo Moskwa]]), obrońca [[Siergiej Gorłukowicz]] (27, [[Lokomotiw Moskwa (piłka nożna)|Lokomotiw Moskwa]]), pomocnicy [[Igor Dobrowolski]] (21, Dynamo Moskwa) i [[Arminas Narbekovas]] (23, [[Žalgiris Wilno]]) czy napastnik [[Wołodymyr Luty|Władimir Luty]] (26, [[
{{ZSRR 1988}}
Linia 294:
|66
|}
'''Źródło
== Najlepsi strzelcy ==
Linia 359:
|58 (15)
|}
'''Źródło
== Trenerzy reprezentacji ZSRR ==
|