Wergiliusz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Bukoliki: drobne redakcyjne
→‎Georgiki: wikizacja, drobne redakcyjne
Linia 163:
i koncepcji poematu. Już w ''Bukolikach'' poeta przetworzył greckie wzory w nowe, dalekie od pierwowzorów kompozycje. Tą metodą, w sposób jeszcze doskonalszy, tworzył ''Georgiki''. W poemacie znalazły się ślady dzieł [[Hezjod]]a, [[Arystoteles]]a, [[Teofrast z Eresos|Teofrasta]], [[Nikander (poeta)|Nikandra]], [[Aratos z Soloj|Aratosa]], [[Eratostenes]]a, [[Lukrecjusz]]a, [[Marek Terencjusz Warron|Warrona]] i innych – ale na ich podstawie powstał całkowicie nowy utwór. Kompozycję narzucił utarty porządek wykładu: uprawa roli i drzew owocowych, hodowla bydła i pszczół. Te tematy wypełniły cztery kolejne księgi. Ale spod pióra Wergiliusza utwór nie tyle dydaktyczny, ile przede wszystkim poetycki i filozoficzny{{odn|Brożek|1969|s = 258–259}}.
 
Wergiliusz określił swój poemat jako ''sielską pieśń'', gdyż ''Georgiki'' nie były traktatem ani podręcznikiem obejmującym całokształt ówczesnej wiedzy z zakresu rolnictwa, naśladownictwem greckich dzieł [[Agronomia|agronomicznych i hodowlanych]]. Był to poemat narodowy sławiący powrót do roli, do którego nawoływano w Rzymie już od czasu [[Tyberiusz Grakchus|Grakchów]]. Zdaniem Wergiliusza nie tylko mieczem, ale i pługiem Rzymianie zdobyli [[Italia (kraina historyczna)|Italię]]. Artystyczny punkt widzenia poety decydował o doborze wątków, o rozwinięciu jednych czy odrzuceniu drugich tematów, o wrażliwości na piękno natury, znajomości i umiłowania wsi{{odn|Joachimowicz|1956|s = 11}}.
 
Podczas gdy w ''Bukolikach'' motywem przewodnim była ''miłość, która wszystko zwycięża'', to hasłem ''Georgik'' stało się: ''labor omnia vincit improbus'' („niezłomna praca wszystko pokona”). ''Georgiki'' były bowiem pochwałą fizycznej pracy jako dobroczynnego i uszlachetniającego czynnika, który wyzwala twórczą energię człowieka, rozwija zdolności, pobudza wynalazczość, jest źródłem bogactwa, dobrobytu, tężyzny fizycznej oraz postępu{{odn|Joachimowicz|1956|s = 11}}.