Józef Kallenbach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 42:
}}
[[Plik:Lwow-Lyczakow-JozefKallenbach.jpg|thumb|Grób Kallenbachów na cmentarzu Łyczakowskim]]
'''Józef Henryk Kallenbach''' (ur. [[24 listopada]] [[1861]] w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolskim]], zm. [[12 września]] [[1929]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski historyk literatury polskiej, wydawca, profesor, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego
== Życiorys ==
W rodzinnym Kamieńcu był częstym gościem w dworku [[Antoni Józef Rolle|dr. Rolle]], którego opowieści o dziejach Podola zaraziły go miłością do kultury polskiej<ref>Aleksander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006.</ref>. W 1880 zdał chlubnie egzamin dojrzałości w C. K. IV Gimnazjum we [[Lwów|Lwowie]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1880 | miejsce = Lwów | data = 1880 | strony = 69 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=5039}}</ref>. Studiował w Warszawie, Paryżu i w Krakowie, gdzie habilitował się w zakresie literatury polskiej. W latach 1886–1889 pracował w Bibliotece Akademii Umiejętności w Krakowie<ref>{{Cytuj |autor=*Zbysław Arct |tytuł=Wybitni Polacy w służbie książki |data=1983 |data dostępu=2016-09-22 |isbn=8320534733 |wydawca=Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza |url=https://books.google.pl/books?id=FrwEAAAAMAAJ&q=wybitni+polacy+w+s%25C5%2582v%25C5%25BCbie&dq=wybitni+polacy+w+s%25C5%2582v%25C5%25BCbie&hl=pl&sa=X&redir_esc=y |język=pl}}</ref>. Od 1885 wykładał jako [[profesor nadzwyczajny]], następnie [[profesor nadzwyczajny]] na szwajcarskim [[Uniwersytet we Fryburgu (Szwajcaria)|Uniwersytecie we Fryburgu]], później był profesorem historii literatury polskiej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Wileńskiego]], od 1904 [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Lwowskiego]], od 1920 [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], gdzie był rektorem w latach 1928-1929<ref>{{Cytuj |autor=* kajo18611124k0 |tytuł=Józef Kallenbach |data dostępu={{subst:#time:Y-m-d}} |url=http://www.chronologia.pl/biogram-kajo18611124k0.html}}</ref>. Wykładał literaturę polską przedrozbiorową i [[romantyzm]]. W okresie lwowskim Kallenbach badał przede wszystkim twórczość [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]] i [[Zygmunt Krasiński|Krasińskiego]], zajął się też [[Juliusz Słowacki|Słowackim]]. Jego prace dotyczące literatury staropolskiej są po dziś dzień cennym źródłem historycznym.
Był członkiem korespondentem Towarzystwa [[Muzeum Polskie w Rapperswilu|Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu]] od [[1893]] roku<ref> Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 8.</ref>, członkiem [[Akademia Umiejętności|Akademii Umiejętności]] od 1906, członkiem poznańskiego Towarzystwa Naukowego, członkiem czynnym [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie|warszawskiego Towarzystwa Naukowego]], członkiem zamiejscowym [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. Pełnił funkcję prezesa [[Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych|Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych]] we Lwowie. W Warszawie był dyrektorem [[Biblioteka Ordynacji Krasińskich w Warszawie|Biblioteki Ordynacji Krasińskich]]. Sprawował stanowisko dyrektora [[Muzeum Czartoryskich w Krakowie|Muzeum i Biblioteki Czartoryskich w Krakowie]]. Ponadto należał do kuratorium biblioteki w Kórniku, prezesem komitetu sprowadzenia zwłok [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]] do Polski.
24 kwietnia 1929 [[Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu|Uniwersytet Poznański]] przyznał mu tytuł doktora ''[[Doctor honoris causa|honoris causa]]''.
| |||