Kampania śródziemnomorska: Różnice pomiędzy wersjami

|wynik = zwycięstwo [[Aliancialianci (II wojnywojna światowejświatowa)|aliantów]]

'''Kampania śródziemnomorska''' – działania wojenne prowadzone przez [[Państwa Osi|siły Osi]] i [[Aliancialianci (II wojnywojna światowejświatowa)|aliantów]] mające na celu opanowanie basenu [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]] w czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Walki w tym rejonie były spowodowane przystąpieniem Włoch do wojny po stronie nazistowskich Niemiec.

W 1941, podczas krytycznej sytuacji Włochów na prośbę [[Benito Mussolini]]ego, Hitler wysłał do Afryki niemieckie oddziały [[Afrika Korps]]. Ich dowódcą został [[Erwin Rommel]]. Dowodzone przez niego wojska odbiły utracone przez Włochów tereny oraz przeszły do ofensywy. Mimo tego [[Państwa Osi|siłom Osi]] nie udało się zdobyć [[Tobruk]]u. Kolejna kontrofensywa aliantów odepchnęła siły Osi z powrotem do [[Trypolitania|Trypolitanii]]. [[Plik:IWM-E-6724-Crusader-19411126.jpg|thumb|left|200px|Brytyjskie czołgi na pustyni]] Alianci wygrali też z Włochami w [[Afryka Wschodnia|Afryce Wschodniej]], gdzie walki zakończyły się na przełomie listopada i grudnia [[1941]]. W [[1942]] Rommel rozpoczął kolejną ofensywę, zdobywając też [[Tobruk]]. Postępy wojsk Osi zostały zatrzymane dopiero pod [[Al-Alamajn|El Alamein]]. Stoczono tam 2 bitwy, które zadecydowały o losach kampanii w Afryce. Po [[I bitwa pod El Alamein|pierwszej]] zatrzymano Włochów i Niemców, w [[II bitwa pod El Alamein|drugiej]] alianci, dowodzeni przez [[Bernard Law Montgomery|Bernarda Montgomery’ego]], przełamali opór Osi i ruszyli w pościg. W listopadzie 1942 w północnoafrykańskich koloniach Francji wylądowały siły [[Aliancialianci (II wojnywojna światowejświatowa)|Sprzymierzonych]] (zobacz:[[Operacja Torch]]). W 1943 Włosi całkowicie opuścili swoją kolonię [[Libia|Libię]] i razem z Niemcami bronili [[Tunezja|Tunezji]]. Ostatnie siły Osi skapitulowały w Afryce przed aliantami [[13 maja]] 1943.