Nowy Testament: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika Maciej04 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Marcin713.
Wipur (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 22:
Do połowy XIX wieku przeważał w nauce pogląd, że Nowy Testament został spisany w drugiej połowie I wieku. Opierał się on na założeniu, że najstarsze cytaty z ksiąg Nowego Testamentu znalazły się w [[1. List Klemensa do Koryntian|pierwszym liście]] [[Klemens I|Klemensa Rzymskiego]], napisanym prawdopodobnie w roku 95 lub 96 po Chrystusie{{odn|Metzger|1997|s=40}}. Klemens przytoczył słowa Jezusa z ewangelii Marka, Mateusza i Łukasza, chociaż nie używał terminu "ewangelia". Znał również kilka listów Pawła z Tarsu oraz list do Hebrajczyków{{odn|Metzger|1997|s=43}}. Jest to tak zwana datacja krótsza, zgodnie z którą Nowy Testament powstał między rokiem 50 a 100.
 
W połowie XIX wieku badacze z tzw.ze [[Szkołaszkoła tybindzkatybińska|szkoły tybindzkiejtybińskiej]] zwrócili uwagę, że pierwszym, który cytował niemal wszystkie księgi Nowego Testamentu i traktował zbiór jako całość był dopiero [[Ireneusz z Lyonu]] (zm. ok. 202). Ich zdaniem liczne fragmenty ksiąg wskazywały na to, że zostały zredagowane podczas polemik charakterystycznych dla sytuacji chrześcijaństwa w II wieku. W ten sposób uformowała się tak zwana datacja dłuższa, zgodnie z którą Nowy Testament powstał między rokiem 50 a 170{{odn|Robinson|1976|s=5-7}}.
 
W XX wieku wśród badaczy występowały oba skrajne stanowiska, jednak większość przychylała się do kompromisowej datacji ksiąg Nowego Testamentu, między rokiem 50 a 120{{odn|Ehrman|1997|s=8}}. Niektórzy przesuwają nieco redakcje ostatnich ksiąg na rok 130{{odn|Ehrman|1997|s=1}}.
Linia 82:
Wśród zachodnich Syryjczyków, rewizję przekładu Peszitty na podstawie tekstów greckich, przeprowadzono na polecenie biskupa Filoksena z [[Manbidż|Mabbug]] w roku 508. Nowy Testament w tej wersji też składał się z dwudziestu dwóch ksiąg, nie zawierał drugiego listu Piotra, drugiego i trzeciego listu Jana, listu Judy oraz księgi Objawienia{{odn|Metzger|1997|s=218}}. Taki kanon został przyjęty przez syryjskich [[Monofizytyzm|monofizytów]]{{odn|Metzger|1997|s=218}}.
 
Współcześnie [[Syryjski Kościół Ortodoksyjny]], [[SyriackiMalankarski JakobickiSyryjski Kościół IndiiOrtodoksyjny]], [[Asyryjski Kościół Wschodu]] i [[Asyryjski Kościół Wschodu w Indiach]] używają w liturgii jedynie dwudziestu dwóch ksiąg Nowego Testamentu, chociaż część duchowieństwa w nauczaniu korzysta z wszystkich dwudziestu siedmiu ksiąg z listy Anastazego{{odn|Metzger|1997|s=220}}. O tym, że było już tak wcześniej, może świadczyć napis na [[Stela z Xi’an|Steli z Xi’an]] w Chinach z 781 roku. Informuje on w językach [[Język syryjski|syryjskim]] i chińskim, że Chrystus ''pozostawił po sobie dwadzieścia siedem ksiąg''{{odn|Metzger|1997|s=221}}.
 
==== Kanon koptyjski ====