Julius Arigi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
poprawa przek., WP:SK, źródła/przypisy, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, wikizacja
Linia 19:
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]],<br />[[II wojna światowa]]
|późniejsza praca =
|odznaczenia = {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|MZO}} {{order|KWK}}
|odznaczenia = [[Plik:Signum laudis2.gif|40px|Medal za Odwagę]]
|commons =
}}
Linia 25:
'''Julius Arigi''' (ur. 3 października [[1895]], zm. 1 sierpnia [[1981]]) – [[austria]]cki lotnik - drugi co do liczby zwycięstw [[as myśliwski]] lotnictwa [[Austro-Węgry|austro-węgierskiego]] z okresu [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Odniósł 32 zwycięstwa powietrzne.
 
Urodził się w [[Děčín|Děčínie]]ie w Austro-Węgrzech, w rodzinie Niemców sudeckich.
W [[1913]] roku wstąpił do armii austro-węgierskiej, a w marcu [[1914]] roku przeniósł się do lotnictwa. Początkowo lotnictwo spełniało jedynie funkcje rozpoznawcze i bombowe, więc po ukończeniu kursu pilotażu 26 listopada 1914 roku, Arigi przydzielony został do [[Eskadra (lotnictwo)|eskadry]] ''Fliegerkompagnie'' 6 (w skrócie Flik 6), na froncie bałkańskim. Wykonywał w niej loty rozpoznawcze i bombowe na samolotach rozpoznawczych Lohner.
 
Linia 34:
Będąc już znanym asem, Arigi został przeniesiony do eskadry myśliwskiej Flik 55J, operującej na froncie włoskim, latającej na nowocześniejszych myśliwcach [[Albatros D.III (Oef)|Oeffag D.III]]. Od września do grudnia 1917 roku zestrzelił w jej składzie 13 włoskich samolotów - większość z nich zespołowo w kluczu z dowódcą eskadry Josefem von Maier i [[Josef Kiss|Josefem Kissem]], z którym się szczególnie zaprzyjaźnił. Większość ofiar były to samoloty rozpoznawcze SAML lub bombowce, niewiele było okazji do spotkania myśliwców wroga, niemniej jednak z uwagi na skuteczność, eskadra ta zaczęła być nazywana ''Kaiser Staffel'' (eskadra Cesarza).
 
Pod koniec stycznia, Arigi dopuścił się rękoczynów w stosunku do lekarza szpitala wojskowego, który nie chciał się zająć poważnie ranionym Josefem Kissem, gdyż nie był on oficerem. W konsekwencji, Arigi został "karnie" przeniesiony z powrotem na front na Bałkanach, do eskadry Flik 6, następnie Flik 1J. Eskadry te latały na nowych austriackich myśliwcach [[Aviatik D.I]], które jednak okazały się niedopracowane konstrukcyjnie i ulegające awariom (na Aviatiku D.I poniósł śmierć [[Frank Linke-Crawford]]). Niemniej jednak, od kwietnia do sierpnia [[1918]] roku Arigi odniósł dalsze 7 zwycięstw, ostatnie 23 sierpnia nad brytyjskim bombowcem [[Airco DH.4|DH-4]]. Z ilością 32 zwycięstw powietrznych, Arigi był drugim co do skuteczności asem lotnictwa austro-węgierskiego (po [[Godwin Brumowski|Godwinie Brumowskim]]). Był przy tym chyba najpopularniejszym lotnikiem austro-węgierskim, także na dworze cesarskim i najczęściej odznaczonym: zdobył 4 złote [[Medal za Odwagę (Austro-Węgry)|Medale za Odwagę]], 4 srebrne I klasy oraz dalsze srebrne II klasy i brązowe (jedynie [[Kurt Gruber]] został oprócz niego odznaczony 4 medalami złotymi). Mimo to nie był awansowany na oficera, nosząc pod koniec wojny stopień podoficerski Offiziersstellvertreter (podobnie jak Kiss).
 
Był przy tym chyba najpopularniejszym lotnikiem austro-węgierskim, także na dworze cesarskim i najczęściej odznaczonym: zdobył 4 złote, 4 srebrne I klasy oraz dalsze 2 srebrne II klasy i 2 brązowe [[Medal Waleczności (Austria)|Medale Waleczności]]<ref>Johann Stolzer, Christian Steeb: ''Österreichs Orden vom Mittelalter bis zur Gegenwart''. Graz 1996, s. 242</ref> oraz [[Krzyż Wojskowy Karola]]. Mimo to nie był awansowany na oficera, nosząc pod koniec wojny stopień podoficerski Offiziersstellvertreter (podobnie jak Kiss).
W okresie międzywojennym Arigi zajmował się lotnictwem cywilnym. Był współzałożycielem wytwórni lotniczej Ikarus. Przez długi czas mieszkał w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], przed II wojną światową przeniósł się do [[Wiedeń|Wiednia]]. Po zajęciu [[Austria|Austrii]] przez [[Niemcy]], Arigi poparł rządy faszystowskie i został instruktorem pilotażu w niemieckim lotnictwie ([[Luftwaffe]]). Zmarł 1 sierpnia [[1981]] roku w [[Attersee am Attersee]] w Austrii w wieku 85 lat.
 
W okresie międzywojennym Arigi zajmował się lotnictwem cywilnym. Był współzałożycielem wytwórni lotniczej Ikarus. Przez długi czas mieszkał w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], przed II wojną światową przeniósł się do [[Wiedeń|Wiednia]]. Po zajęciu [[Austria|Austrii]] przez [[Niemcy]], Arigi poparł rządy faszystowskienazistów i został instruktorem pilotażu w niemieckim lotnictwie ([[Luftwaffe]]). Zmarł 1 sierpnia [[1981]] roku w [[Attersee am Attersee]] w Austrii w wieku 85 lat.
'''Ordery i odznaczenia'''
 
{{Przypisy}}
Złoty Medal za Odwagę (czterokrotnie)
Srebrny Medal za Odwagę I-ej klasy (czterokrotnie)
Srebrny Medal za Odwagę II-ej klasy (dwukrotnie)
Brązowy Medal za Odwagę
Krzyż Wojskowy Karola
 
== Bibliografia ==
Linia 57 ⟶ 53:
[[Kategoria:Lotnicy II wojny światowej]]
[[Kategoria:Odznaczeni Medalem Waleczności]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Wojskowym Karola]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1895]]
[[Kategoria:Zmarli w 1981]]