Porosty: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Selso (dyskusja | edycje)
→‎Rozmnażanie: drobne redakcyjne
Selso (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 44:
Charakterystyczną cechą porostów odróżniającą je od innych organizmów jest ich zdolność do wytwarzania specyficznych metabolitów wtórnych zwanych [[Kwasy porostowe|kwasami porostowymi]]. Występują one w postaci kryształków na zewnętrznej stronie strzępek. Obecnie opisano ponad 350 ich rodzajów<ref name=wojciak />.
 
== Współżycie grzybów z glonami ==
== Symbioza ==
W symbiozieporostach komponent grzybowy, określany jako [[mykobiont]], należy w przeważającej części (ok. 98%) do [[Grzyby workowe|workowców]] (''Ascomycota''), rzadziej [[grzyby podstawkowe|grzybów podstawkowych]] (''Basidiomycota'') lub [[grzyby niedoskonałe|grzybów niedoskonałych]] (''Deuteromycota''). Komponentami autotroficznymi, określanymi mianem [[fotobiont]], są [[zielenice]] lub [[sinice]]. Najczęściej spotykanym fotobiontem są przedstawiciele rodzajów trebouksja (''[[Trebouxia]]'') i trentepolia (''[[Trentepohlia]]'') – zielenice oraz [[trzęsidło]] (''Nostoc'') – sinica. Wymienione rodzaje występują w plechach ponad 90% gatunków porostów. Inne, stosunkowo często współtworzące porosty zielenice, to ''[[Coccomyxa]]'', ''[[Chlorella]]'' i ''[[Cystococcus]]''. Większość porostów współtworzą zielenice, sinice zawiera 8% porostów, np. ''Peltigera'', ''Collema'', ''Leptogium'', ''Stereocaulon'' i ''Lichinia''<ref name="gum">{{cytuj książkę|nazwisko=Gumiński|imię=Stefan|tytuł=Fizjologia glonów i sinic|wydawca=Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego|miejsce=Wrocław|data=1990|isbn=83-229-0372-3}}</ref>. Związki

Związek między tymiglonami organizmamii grzybami w porostach mogąmoże mieć różny charakter – od bardzo swobodnego po bardzo ścisły i jest on różnie interpretowany. Niektórzy uważają go za związek [[mutualizm|mutualistyczny]], inni jako [[symbioza antagonistyczna|symbiozę antagonistyczną]] ([[helotyzm]], [[pasożytnictwo]], [[endosaprofityzm]], [[glonopasożytnictwo]]). Obok podstawowego, niektóre porosty zawierają także dodatkowy gatunek fotobionta, który umieszczony jest zazwyczaj w określonych partiach plechy – [[cefalodia]]ch<ref name=wojciak />. U wielu porostów w korze plechy występuje też drugi komponent grzybowy z grupy [[drożdże podstawkowe|drożdży podstawkowych]]<ref name="ts">{{Cytuj pismo | autor = Toby Spribille, Veera Tuovinen, Philipp Resl, Dan Vanderpool, Heimo Wolinski, M. Catherine Aime, Kevin Schneider, Edith Stabentheiner, Merje Toome-Heller, Göran Thor, Helmut Mayrhofer, Hanna Johannesson, John P. McCutcheon | tytuł = Basidiomycete yeasts in the cortex of ascomycete macrolichens | czasopismo = Science | wydanie = 6298 | wolumin = 353 | strony = 488–492 | język = en | data = 29 lipca 2016 | doi = 10.1126/science.aaf8287}}</ref>.
 
Na plechach porostów mogą także występować [[grzyby naporostowe]] – w formie pasożytów, saprobiontów lub organizmów parasymbiotycznych. Z tego powodu plechy porostów porównuje się często do miniaturowych [[ekosystem]]ów.