A7V: Różnice pomiędzy wersjami

W Niemczech nie prowadzono początkowo prac nad rozwojem terenowych pojazdów uzbrojonych, ale już w listopadzie 1916 roku powołano specjalną komisję techniczną pod kierownictwem inżyniera, kapitana J. Vollmera w celu skonstruowania własnego czołgu. Wiosną 1917 roku Ministerstwo Wojny w [[Berlin]]ie-[[Lichterfelde (dzielnica Berlina)|Lichterfelde]] mogło zapoznać się z podwoziem prototypu i zabudowaną na nim drewnianą makietą kadłuba. Po uporaniu się z całym szeregiem problemów technicznych, pod koniec października 1917 roku powstał pierwszy gotowy do użycia czołg o nazwie A.7VA7V. (Allgem.Allgemeine KriegsdepartamentKriegsdepartement, Abteilung 7. Abteilung - Verkehrswesen). W ciągu niecałego roku planowano wyprodukowanie 100 zamówionych pojazdów, jednak niemiecki przemysł zbrojeniowy nie miał żadnych wolnych mocy produkcyjnych, by plan ten zrealizować. Pierwsze masowe użycie czołgów przez Anglików datuje się na 20 listopada 1917 roku koło [[Cambrai]], gdzie walczyło 476 pojazdów. Dopiero 21 marca 1918 roku pierwsze niemieckie czołgi wzięły udział w walkach. Do końca wojny oddano do użycia tylko 20 A.7VA7V. Razem z 40 angielskimi czołgami zdobycznymi typu Mk IV, naprzeciw 60 niemieckim czołgom stało około 1600 angielskich, 3000 francuskich i 1000 amerykańskich.