Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Buczaczu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Linia 111:
[[Adam Bochnak]] przypisał projekt ołtarza głównego [[Piotr Polejowski|Piotrowi Polejowskiemu]] na podstawie jego podobieństwa do ołtarza w [[Kościół Franciszkanów w Przemyślu|kościele Franciszkanów]] w [[Przemyśl]]u<ref name=JO25>Jan K. Ostrowski, ''Kościół parafialny p. w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii w Buczaczu'', cz. I, t. 1, s. 25</ref>.
 
[[Jan Ostrowski (historyk)|Jan K. Ostrowski]] przypuszczał, iż wystrój rzeźbiarski kościoła jest dziełem warsztatu Pinsla, w skład którego wchodziło przynajmniej trzech snycerzy. Główną postacią był anonimowy współpracownik Pinzla (nieco żartobliwie określony badaczem jako „Przyjaciel„[[Przyjaciel Pinsla”Pinsla]]”, lub „Amico di Pinsel”),<ref name=JO85/> który najprawdopodobniej wykonał także figury dużych aniołów z ołtarza głównego w kościele w Hodowicy<ref>Jan K. Ostrowski, ''Kościół parafialny p.w. Wszystkich Świętych w Hodowicy'' [w] ''Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa ruskiego,''. T. 1. Kraków, «Secesja» 1993, cz. I, t. 1, 364 il., s. 37, il. 83-131. {{ISBN|83-85739-09-2}}.</ref><ref>[[Piotr Krasny]] i [[Jakub Sito]] mają odmienne zdanie</ref><ref>Piotr Krasny, Jakub Sito,. ''[http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/skw2003/0188?sid=c67cb990690a8543cacc19c1d0ec6163 „Pan Piotr Polejowski snycyrz lwowski” i jego dzieła w kościele Franciszkanów w Przemyślu].'' [w] ''Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej,'' 2003, nr 5, s. 186 (przyp.). [dostęp 2016-12-15]</ref>. Drugą osobą - to snycerz, który wykonał figury w ołtarzach bocznych (także w cerkwi Pokrowy w Buczaczu).<ref name=JO86>Jan K. Ostrowski, ''[http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/skw1994/0089?sid=948afcf58c0ea22bc6196af1f12849bb Z problematyki warsztatowej i atrybucyjnej rzeźby lwowskiej w. XVIII]'', s. 86. [dostęp 2017-01-17].</ref><ref group = uwaga>Jan K. Ostrowski uważał, że nie jest możliwie by autor rzeźb w [[Beresteczko|Beresteczku]] i [[Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny i św. Mikołaja w Łopatynie|Łopatynie]] był jednocześnie twórcą licznych dzieł, którzy można zgrupować wokół figur z ołtarza głównego w kościele w Buczaczu. Także on z braku danych na temat pobytu w Buczaczu [[Franciszek Olędzki|Franciszka Olędzkiego]] odrzucił hipotezę [[Zbigniew Hornung|Zbigniewa Hornunga]], że jego można uważać za autora figur z ołtarza głównego w kościele</ref><ref>Jan K. Ostrowski,. ''[http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/skw1994/0086?sid=948afcf58c0ea22bc6196af1f12849bb Z problematyki warsztatowej i atrybucyjnej rzeźby lwowskiej w. XVIII]'', s. 84. [dostęp 2016-01-17].</ref> Trzecim snycerzem warsztatu Pinsla był najprawdopodobniej [[Antoni Sztyl]]<ref name=JO86/>.
 
[[Andrzej Betlej]] uważa, iż [[Maciej Polejowski|Maciejewi Polejowskimu]] błędnie w starszej literaturze przypisywali struktury ołtarzy bocznych w kościele parafialnym w Buczaczu<ref>[[Andrzej Betlej]], ''[http://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/2982/1/Betlej_Polejowski_Maciej_2003.pdf Polejowski Maciej]'' [w] ''Słownik Artystów Polskich'', t. 7, Warszawa, 2003, s. 376.</ref>.
 
[[Jakub Sito]] przypisuje [[Sebastian Fesinger|Sebastianowi Fesingeru]] rzeźby z ołtarza [[Juda Tadeusz Apostoł|św. Tadeusza]] przy lewem łuku tęczowym oraz datuje go na lata 1745–1750<ref>[[Andrzej Betlej]], ''[http://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/betlej2010/0454/scroll?sid=a6774798f010f0b51510f92006d966e6 Sibi, deo, posteritati: Jabłonowscy a sztuka w XVIII wieku],'' Kraków, 2010, s. 125–126. {{ISBN|978-83-61033-38-7}}. [dostęp 2016-12-02]</ref>. Warto zwrócić uwagę, że twarz figury Anioła Stróża z tego ołtarza jest opracowana bardzo podobnie do fizjonomii posążków z epitafium Jabłonowskiej w [[Kościół Jezuitów we Lwowie|kościele Jezuitów we Lwowie]]<ref>Andrzej Betlej, ''[http://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/3433/1/Fides_ars_scientia_2008.pdf Epitafia w kościele Jezuitów we Lwowie]'' [w:] ''Fides ars scientia. Studia dedykowane pamięci Księdza Kanonika Augustyna Mednisa'', Tarnów 2008, s. 212</ref>. Jan K. Ostrowski uważał, że figury w tym ołtarzu tworzą grupę znacznie słabsze oraz archaiczne pod względem stylistycznym od pozostałych rzeźb w kościele<ref name=JO25/>.