Gitara barokowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m WP:SK, drobne merytoryczne |
m →Skala i strój: drobne merytoryczne |
||
Linia 7:
Najpopularniejsza odmiana to gitara o stroju A-D-G-H-e, od struny najniższej do najwyższej, co odpowiada strojowi pięciu cieńszych strun gitary klasycznej. Używano podwójnych strun poza najcieńszą E, co dawało w sumie do 9 strun. Struny H i G strojono unisono, natomiast struny D i A były dwoma strunami basowymi (standardowa praktyka w Hiszpanii), dwoma wiolinowymi (we Włoszech) lub rejestr zawierał po jednej z obu typów strun. Dlatego struna A mogła brzmieć wyżej od struny G. Taki strój umożliwiał osiągnięcie charakterystycznej faktury i kontrapunktu.
Do zapisu muzyki na gitarę używano często [[tabulatura|tabulatur]]. Różniły się one poważnie od współczesnych. Były odwrócone
== Wpływy na późniejszą muzykę ==
| |||