'''Georg-Hans Reinhardt''' (ur. [[1 marca]] [[1887]] w [[Budziszyn]]ie, zm. [[23 listopada]] [[1963]] w [[Tegernsee (miasto)|Tegernsee]]) – niemiecki wojskowy, [[generaloberst]], zbrodniarz wojenny.
== Życiorys ==
W [[1908]] roku, po ukończeniu szkoły kadetów, rozpoczął służbę w piechocie [[Armia Cesarstwa Niemieckiego|Armii Cesarstwa Niemieckiego]]. Walczył w czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]], a po jej zakończeniu pozostał w [[Reichswehra|Reichswehrze]].
Jego kariera nabrała przyspieszenia po dojściu [[Adolf Hitler|Hitlera]] do władzy w styczniu [[1933]] roku. W kwietniu [[1937]] roku otrzymał awans na [[generalmajor]]a. Dowództwo [[4 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|4. Dywizji Pancernej]] objął w listopadzie [[1938]] roku. Za zasługi w [[kampania wrześniowa|wojnie przeciw Polsce]] w [[1939]] roku został odznaczony [[Krzyż Rycerski|Krzyżem Rycerskim]] i awansowany do stopnia [[generalleutnant]]a. Także podczas [[kampania francuska 1940|kampanii przeciw Francji]] dał się poznać jako jeden z najzdolniejszych niemieckich dowódców wojsk szybkich. Po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku na ZSRR]] w czerwcu [[1941]] roku dowodził 41 Korpusem Pancernym, 3 Grupą Pancerną, przekształconą później w [[3 Armia Pancerna (III Rzesza)|3. Armię Pancerną]], a na koniec (od [[4 sierpnia]][[1944]] roku) [[Grupa Armii „Środek”|Grupą Armii "Środek"]] (m.in. uczestniczył w tłumieniu [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]] w sierpniu 1944) i [[Grupa Armii Północ|Grupą Armii "Północ"]].
W styczniu [[1945]] roku, po nieudanych próbach powstrzymania radzieckiej ofensywy nad [[Wisła|Wisłą]], został pozbawiony dowództwa przez Hitlera. Po zakończeniu wojny aresztowany przez [[Amerykanie|Amerykanów]]; wraz z 13 innymi wysokimi rangą dowódcami niemieckimi był sądzony w [[proces wyższego dowództwa|procesie wyższego dowództwa]] za [[zbrodnia wojenna|zbrodnie wojenne]] - oskarżony m.in. o współodpowiedzialność za mordy dokonywane na ludności cywilnej w czasie powstania warszawskiego, celowe niszczenie [[Warszawa|Warszawy]] oraz grabież polskiego majątku narodowego na terenie działania Grupy Armii "Środek", którą dowodził. [[27 października]][[1948]] roku został skazany na 15 lat więzienia. Zwolniony przedterminowo, po czterech latach, zmarł w 1963 roku.
