Jenny Shipley: Różnice pomiędzy wersjami

W 1975 została członkinią [[Nowozelandzka Partia Narodowa|Nowozelandzkiej Partii Narodowej]], a w 1987 została wybrana z ramienia tego ugrupowania do [[Izba Reprezentantów (Nowa Zelandia)|Izby Reprezentantów]]. W 1990 - po utworzeniu rządu przez [[Jim Bolger|Jima Bolgera]] została ministrem odpowiedzialnym za sprawy zabezpieczenia społecznego i kobiet. W 1993 została ministrem zdrowia, a po wyborach z 1996 objęła kilka działów administracji związanych z gospodarką, m.in. transport i przedsiębiorstwa państwowe.

 

 

W czasie jej urzędowania doszło do ostrego spięcia między narodowcami a ich mniejszym partnerem [[koalicja rządowa|koalicyjnym]], partią [[New Zealand First Party|New Zealand First]], zakończonego wycofaniem się tej ostatniej z rządu. Poparła także pomysł zastąpienia dotychczasowej [[flaga Nowej Zelandii|flagi]] nową, pozbawioną [[Union Jack]]a. Wielu odebrało to jako przejaw nastrojów prorepublikańskich i zamiaru zerwania [[unia personalna|unii personalnej]] z [[Wielka Brytania|Wielką Brytanią]]. Żaden z tych pomysłów nie został zrealizowany, ale cała sprawa nie wpłynęła dobrze na popularność szefowej rządu. W 1999 jej partia przegrała wybory, a nową premier została liderka [[Partia Pracy (Nowa Zelandia)|Partii Pracy]] [[Helen Clark]]. Shipley stała na czele swej partii jeszcze przez dwa lata, po czym oddała zarówno stanowisko lidera opozycji, jak i mandat parlamentarny. Obecnie pracuje w firmie z branży finansowej.