|
<p><b>Badanie krwi:</b><br>
• morfologia (budowa krwi- liczba [[erytrocy|erytrocytów]], [[leukocyt|leukocytów]], [[Hematokryt|hematokryt]], ilość
hemoglobiny, obraz czerwonych i białych krwinek i [[ Odczyn Biernackiego|OB]]) <br>
• badanie biochemiczne (oznaczanie pewnych subst. jak pierwiastki czy enzymy w
surowicy).<br>
</p>
<p><b>Pobranie krwi:</b><br>
Krew pobiera się z żyły odpromieniowej, jarzmowej i dostopowej. W przypadku
badania na obecność babesia canis, pobiera się krew z ucha. Rozmaz z krwi
wykonujemy na odtłuszczonym szkiełku.<br>
Do badania morfologicznego krew nie może skrzepnąć, a do badania biochemicznego
musi skrzepnąć.<br>
Sposób pobrania krwi do oznaczenia amoniaku gdy encefalopatia wątrobowa-<br>
amoniak powstaje w jelitach pod wpływem bakterii, wchłania się do naczyń
jelitowych i potem żyła wrotną biegnie do wątroby, gdzie ulega przekształceniom
do mocznika. Czasem w wyniku barku enzymów cyklu mocznikowego (przyczyna
wrodzona) lub istnienia zespolenia zwrotnego obocznego, czyli nie wpadania
wszystkich żył jelitowych do żyły wrotnej (przyczyna anatomiczna) dochodzi do
zatrucia organizmu amoniakiem. Przy pobieraniu krwi należy uważać aby amoniak
nie mógł z niej parować, więc najlepiej zostawić krew w strzykawce, zagiąć igłę
i tak wysłać do analizy. Do małych przestrzeni pod korek. Można włożyć do
termosu z lodem.<br>
<br>
<b>Badanie kału:</b><br>
szukamy w nim:<br>
• pasożytów (nicienie, obleńce, lamblie)<br>
• krwi <br>
• krwi (zwłaszcza przy zapaleniu jelita grubego)[przy zapaleniu jelita grubego
• śluzu. <br>
występują parcia = biegunka z jelita grubego]<br>
• Badamy też aktywność enzymów trzustkowych :<br>
• śluzu(należy wziąć grudkę kału i rozciągnąć między palcami ;gdy śluz jest
• trypsyna <br>
obecny ciągnie się między palcami). <br>
• lipaza<br>
• Badamy też aktywność enzymów trzustkowych trzustkowych kale( barwa kału) -
• amylaza <br>
przy zewnątrz-wydzielniczej niewydolności trzustki zwierzęta mają żarłoczny
apetyt, biegunkę i są chude.(trzustka wydala enzymy, a wydziela insulinę)
Istnieją metody badania enzymów wydalanych przez trzustkę w kale:<br>
• trypsyna -stosuje się test kliszowy. Do probówki wrzucamy grudkę kału i
zalewamy 9 częściami ( w stos. Do grudki kału)Na2CO3 i mieszamy (temp. 37 C).
Wkładamy tu pasek kliszy rentgenowskiej, a część zanurzona ulegnie odbarwieniu,
ponieważ emulsja kliszy przyklejona jest żelatyną, czyli białkiem. Wynik dodatni
testu świadczy o obecności trypsyny w kale <br>
• lipaza- na szkiełku robimy rozmaz kału, dodajemy czynnik Sudan III lub IV, a
pod mikroskopem obserwujemy liczne krople tłuszczu. Obecność tłuszczu świadczy o
niewydolności trzustki w produkcji lipazy. Jeżeli mamy lipazę, to nie powinno
być tłuszczu w kale, więc jeżeli tłuszcz w kale występuje, to w przwodzie
pokarmowym jest zbyt mało lipazy<br>
• amylaza- na szkiełko z rozmazem kału dodajemy płyn Lugola. Gdy wybarwi się na
ciemno, świadczy to o obecności skrobi w kale i niewydolności trzustki w
wydzielaniu amylazy. <br>
</p>
<p><b>Pobieranie moczu:</b><br>
właściciel powinien sam zebrać mocz, rzadko stosuje się cewnikowanie w tym celu,
ponieważ w początkowej części cewki bytują bakterie. W warunkach fizjologicznych
nie mają szans przedostać się wyżej do cewki ze względu na istnienie bariery
cewkowej, a w czasie cewnikowania możemy pomóc im przejść dalej. Nawet podczas
bardzo czysto wykonanego zabiegu cewnikowania.<br>
Gdy chcemy wykonać badanie bakteriologiczne, pobieramy mocz prosto z pęcherza
moczowego(przez nakłucie jamy brzusznej), gdyż zależy nam na jak najmniejszym
zanieczyszczeniu tego moczu (dobrze wykonane nie jest to niebezpieczne dla
zwierzęcia)<br>
</p>
<p><b>Pobieranie płynów z jam ciała:</b><br>
• pobieranie płynów z jamy brzusznej- pobiera się w linii białej lub tuż obok,
igłę wkłuwa się w okolicy zapępkowej. Zawsze trzeba sprawdzić czy pęcherz
moczowy jest opróżniony!!! <br>
Skóra w miejscu wkłucia musi być wygolona, zdezynfekowana (spirytusem i 2, 3
razy jodyną), przesuwamy skórę w bok o 1 cm i dopiero się wbijamy. Skóra wraca
potem na swoje miejsce i to zapobiega dalszemu wyciekaniu płynu otrzewnowego.<br>
• pobieranie płynu opłucnowego- w celu likwidowania duszności pobieramy tyle
płynu, aby przywrócić komfort oddychania. Gdy komfort oddychania poprawia się,
przestajemy usuwać płyn. Opukujemy klatkę piersiową w celu zlokalizowania płynu.
Stosujemy metodę opukiwania, chyba że cyfrowy RTG. Wypuk jawny jest
fizjologiczny, gdy płuca są powietrzne- wypuk zajawny, gdy są bardzo powietrzne-
wypuk bębenkowy, a gdy wypełnione płynem( brak powietrza)- wypuk stłumiony ;
wypuk przytłumiony – gdy za mało powietrza<br>
Wkłuwamy się poniżej linii horyzontalnej płynu (wyznacza ją granica między
miejscem gdzie są jeszcze wypuki jawne, a gdzie są już stłumione) w 7, 8
przestrzeni międzyżebrowej, bo do 6. sięga serce. Zwierzęcia nie trzeba
znieczulać. Nie jest to zabieg bolesny. Dobre i bezpieczne jest tu stosowanie
techniki z wenflonem. Wkłuwamy się zawsze na przedniej krawędzi żebra, bo na
tylnej jest rowek naczyniowy z dość ważnymi strukturami.<br>
<br>
<br>
• USG<br>
• Radiologiczne<br>
• Endoskopowe
• Skopia (oglądanie tkanek w ruchu). Skopia jest nieoceniona przy zapaści
tchawicy u małych psów. Głównie tyka Yorkshire i pudle, u których zanika
sprężystość tchawicy. Nie ma ona przekroju okrągłego, a przy wdechu się zapada.
Na zwykłym zdjęciu można tego nie zauważyć. Bardzo precyzyjnie widać
funkcjonowanie układu pokarmowego. Za pomocą skopi można też zdiagnozować
achalazję, czyli rozszerzenie przełyku. <br>
• Katroskop<br>
• bronhoskop<br>
Podając kontrast do jamy ustnej obserwuje się przechodzenie go do przełyku, a
przy częściowym porażeniu gardła także do tchawicy. Zatrzymanie się kontrastu
świadczy o wystąpieniu w tym miejscu owrzodzenia.<br>
badanieBadanie mikroskopowe<br>
• Badanie włosa (trychogram)<br>
• badanie zeskrobiny skóry na obecność pasożytów, np. świerzbowca (pajęczak <br>
powodujący wyłysienie skóry), nużeńca (nicień żyjący w mieszkach włosowych,
powodujący wyłysienia skóry i ropowice; postać dorosła ma 4 pary odnóży, a larwa
3)<br>
• Zeskrobinę pobiera się do uzyskania pierwszej krwi, skalpelem<br>
• z miejsca które nie było leczone<br>
• miejsca najświeższego (jako ostatnie zostało zaatakowane przez chorobę)<br>
• z pogranicza miejsca zdrowego chorego. <br>
• Należy ścisnąć fałd skóry w palcach (miejscowe znieczulenie)<br>
• Zeskrobię kładziemy na szkiełko, traktujemy 2, 3 kroplami ługu sodowego 10%,
czekamy chwilę, przygniatamy szkiełkiem nakrywkowym. Pod wpływem zasady dochodzi
do rozpuszczenia nadmiaru zrogowaciałego naskórka, tzw. przejaśnienie preparatu.<br>
• Jeżeli świerzbowiec uszny, to nie skrobiemy skalpelem w uchu, tylko pobieramy
wydzielinę z ucha<br>
<br>
<b>Objawy:</b></p>
<p>wszystko, co zaobserwujemy w czasie badania (symptomy). Podstawą
rozpoznania jest jak największa liczba objawów i ich analiza.<br>
</p>
<p><b>Podział objawów: </b> <br>
• objawy czynnościowe np. szmer wewnątrz-sercowy wywołany anemią, rzężenie w
przypadku nieżytu oskrzeli<br>
• objawy anatomiczne- obecność guza, złamanie żebra, ropień, rozstrzeń serca
(rozciągnięcie ściany serca i jej zcienienie; w wyniku dużego oporu na obwodzie
dochodzi do kardiomiopatii rozstrzeniowej, a u sportowców występuje
kardiomiopatia przerostowa, tzw. serce sportowca; niedobór tauryny może być
przyczyną rozstrzeni)<br>
• objawy subiektywne- zależą od wrażliwości OUN np. reakcja bólowa na kolki u
koni. Konie o dużym temperamencie reagują na ból gorzej niż konie ras ciężkich.
<br>
• Podobnie APZS (alergiczne pchle zapalenie skóry) powodujące świąd <br>
• Łysienie psychogenne np. u kotów.<br>
• objawy obiektywne- wynik reakcji na czynnik patologiczny, niezależny od odczuć
lub temperamentu zwierzęcia np. wzrost temperatury, szybkości tętna, ilości
oddechów jako wynik gorączki.<br>
</p>
<p><b>Z klinicznego punktu widzenia:</b></p>
<p>• objawy swoiste- np. obecność ciałek Negri`ego w rogu Ammona przy
wściekliźnie, czy wzrost stężenia mocznika we krwi przy niewydolności nerek;
dodatni odczyt testu FeLV lub FIV<br>
• nieswoiste- np. świąd, bo wywołany jest przez liczne czynniki<br>
• objawy zwiastunowe- zwiastuny zdrowienia np. po zapaleniu płuc spadek temp. i
lepszy apetyt<br>
• objawy niepomyślne- np. u konia w przypadku pęknięcia żołądka obserwuje się
sinicę, zapaść, zimne poty, tętno nitkowate. U małych zwierząt pienisty wypływ z
nosa świadczy o obecności wody w pęcherzykach płucnych (stan zagrożenia życia).
Płyn w pęcherzykach może się tam znaleźć z 3 powodów:<br>
•o obrzęk płuc przy niewydolności lewokomorowej<br>
•o po zadziałaniu substancji toksycznej np. ANTU niegdyś stosowanego jako środek
deratyzujący<br>
•o wewnątrznaczyniowe wykrzepianie (DIC- dead is comming)- tu nie stosuje się
środków odwadniających jak w poprzednich przypadkach, a jedynie w tym przypadku
stosuje się leki nawadniające</p>
[[Kategoria:?Medycyna Weterynaryjna]]
| 