Wielka schizma wschodnia: Różnice pomiędzy wersjami

Podział Kościoła na część wschodnią i zachodnią sięgał czasów [[Cesarstwo Rzymskie|Imperium Rzymskiego]], kiedy to cesarz [[Teodozjusz I Wielki]] w 395 r. podzielił cesarstwo na [[cesarstwo zachodniorzymskie|zachodniorzymskie]] i [[cesarstwo Bizantyńskie|wschodniorzymskie]]. Przyczyną tego były znaczące różnice kulturowe i niemożność zarządzania tak ogromnym organizmem. Zachód był światem łaciny i kultury rzymskiej, zaś na wschodzie dominowała greka i wpływy kultury hellenistycznej. Początkowo Rzym odgrywał główną rolę, lecz w 330 r. Konstantynopol został mianowany drugą stolicą Cesarstwa Rzymskiego. W 451 r. na [[sobór chalcedoński|soborze chalcedońskim]] zrównano patriarchat z papiestwem pod względem przywilejów porządku kościelnego i zachowano pierwszeństwo Rzymu<ref>http://soborowa.strefa.pl/code-4/</ref>. Papież [[Leon I (papież)|Leon I Wielki]] w sporze o prymat powoływał się na [[Ewangelia|Ewangelię]] (Mt 16,18 i Łk 22,31 n.) i porównywał papieża do [[Piotr Apostoł|Piotra]]; jego zadaniem tak jak Piotr był pierwszym wśród [[apostoł]]ów, tak [[papież]] byłmiał być pierwszy pośród [[biskup]]ów.

Spór o prymat w świecie chrześcijańskim angażował również władców świeckich; cesarz wschodniorzymski na [[Sobór in Trullo|soborze trullańskim]] w 692 uznał papieża za "przeklętego„przeklętego heretyka"heretyka”. Eskalacja konfliktu doprowadziła do schizmy Focjusza, a w konsekwencji – do wielkiej schizmy wschodniej.

* dążenie Rzymu od II połowy IX wieku do podporządkowania sobie Wschodu<ref>T. Wolińska, ''Rozłam w łonie Kościoła'', [w:] ''Paleologowie'', seria: "Dynastie„Dynastie świata"świata”', Warszawa 2011, s. 53.</ref>.