Friedrich-Werner Graf von der Schulenburg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
m infobox, drobne merytoryczne
Linia 1:
{{Polityk infobox
[[Plik:Friedrich-Werner Erdmann Matthias Johann Bernhard Erich Graf von der Schulenburg.jpg|thumb|right|Friedrich-Werner von der Schulenburg]]
| polityk = Friedrich-Werner von der Schulenburg
'''Friedrich-Werner von der Schulenburg''' (ur. [[20 listopada]] [[1876]] w [[Kemberg]]; zm. [[10 listopada]] [[1944]] w [[Berlin]]ie) – [[Niemcy|niemiecki]] [[dyplomata]].
| prawdziwe nazwisko =
| grafika = [[Plik:Friedrich-Werner Erdmann Matthias Johann Bernhard Erich Graf von der Schulenburg.jpg|thumb|right|Friedrich-Werner von der Schulenburg185px]]
| data urodzenia = [[20 listopada]] [[1876]]
| miejsce urodzenia = [[Kemberg]], [[Królestwo Prus]], [[Cesarstwo Niemieckie]]
| data śmierci = [[10 listopada]] [[1944]]
| miejsce śmierci = [[Berlin]], [[III Rzesza]]
| funkcja = {{flaga|DEU|1919}} Ambasador [[Republika Weimarska|Niemiec]] w [[Iran|Persji]]
|partia =
|od = 1922
|do = 1931
|poprzednik =
|następca =
| 2 funkcja ={{flaga|DEU|1919}} Ambasador Niemiec w [[Królestwo Rumunii|Rumunii]]
| 2 partia =
| 2 od = 1931
| 2 do = 1934
| 2 poprzednik=
| 2 następca =
| 3 funkcja = [[Ambasadorowie Niemiec w RFSRR i ZSRR|Ambasador Niemiec w ZSRR]]
| 3 partia = [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]]
| 3 od = 1934
| 3 do = 22 czerwca 1941
| 3 poprzednik = [[Rudolf Nadolny]]
| 3 następca = ''zerwanie stosunków dyplomatycznych po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]]''
| commons =
| quote =
| odznaczenia =
}}
 
'''Friedrich-Werner von der Schulenburg''' (ur. [[20 listopada]] [[1876]] w [[Kemberg]]; zm. [[10 listopada]] [[1944]] w [[Berlin]]ie) – [[Niemcy|niemiecki]] [[dyplomata]]. Ambasador Niemiec w [[Iran|Persji]] (1922-1931), [[Królestwo Rumunii|Rumunii]] (1931-1934) i [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] (1934-1941).
Był niemieckim [[arystokracja|arystokratą]], a od [[1935]] roku pełnił funkcję [[ambasador]]a [[III Rzesza|Niemiec]] w [[Moskwa|Moskwie]]. Wierzył, że możliwa jest współpraca obydwu państw i za wszelką cenę chciał zapobiec wojnie. We wrześniu [[1939]], mimo stanu wojny pomiędzy [[Polska|Polską]] a Niemcami, jako [[Korpus dyplomatyczny|dziekan korpusu dyplomatycznego]] w Moskwie, pomógł ambasadorowi Polski, [[Wacław Grzybowski|Wacławowi Grzybowskiemu]] i pozostałym członkom polskiego personelu dyplomatycznego, których [[Przywileje i immunitety dyplomatyczne|immunitet dyplomatyczny]] po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] zakwestionowały władze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], opuścić granice tego państwa<ref>Władze ZSRR utrzymywały,że państwo polskie przestało istnieć, a w konsekwencji immunitet dyplomatów polskich wygasł.</ref>.
 
Był niemieckim [[arystokracja|arystokratą]], a od [[1935]]1934 roku pełnił funkcję [[ambasador]]a [[III Rzesza|Niemiec]] w [[Moskwa|Moskwie]]. Członek [[Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników|NSDAP]] od 1934. Wierzył, że możliwa jest współpraca obydwuNiemiec i państwZSRR i za wszelką cenę chciał zapobiec wojnie pomiędzy nimi. We wrześniu [[1939]], mimo stanu wojny pomiędzy [[PolskaII Rzeczpospolita|Polską]] a Niemcami, jako [[Korpus dyplomatyczny|dziekan korpusu dyplomatycznego]] w Moskwie, pomógł ambasadorowi Polski, [[Wacław Grzybowski|Wacławowi Grzybowskiemu]] i pozostałym członkom polskiego personelu dyplomatycznego, których [[Przywileje i immunitety dyplomatyczne|immunitet dyplomatyczny]] po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę]] zakwestionowały władze [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], opuścić granice tego państwa<ref>Władze ZSRR utrzymywały,że państwo polskie przestało istnieć, a w konsekwencji immunitet dyplomatów polskich wygasł.</ref>.
W czerwcu [[1941]] roku powrócił do Berlina. Po klęsce pod [[Wołgograd|Stalingradem]] w styczniu [[1943]] ([[Bitwa stalingradzka]]) roku przyłączył się do [[Widerstand|organizacji antynazistowskiej]] planującej usunięcie [[Führer]]a. Obiecano mu, że w nowym rządzie obejmie stanowisko ministra spraw zagranicznych. [[Zamach 20 lipca|Zamach 20 lipca 1944 roku]] nie udał się, a Hitler przeprowadził krwawy odwet. Schulenburg został aresztowany i stracony 10 listopada 1944.
 
W czerwcu [[1941]] roku powrócił do Berlina. Po klęsce pod [[Wołgograd|Stalingradem]] w styczniu [[1943]] ([[Bitwa stalingradzka]]) roku przyłączył się do [[Widerstand|organizacji antynazistowskiej]] planującej usunięcie [[Führer]]a. Obiecano mu, że w nowym rządzie obejmie stanowisko ministra spraw zagranicznych. [[Zamach 20 lipca|Zamach 20 lipca 1944 roku]] nie udał się, a Hitler przeprowadził krwawy odwet. Schulenburg został aresztowany i stracony 10 listopada 1944.
 
{{Przypisy}}