Jan Hirkan I był trzecim synem Szymona Machabeusza – jednego z inicjatorów antysyryjskiego powstania machabejskiego, którego historia została spisana w [[1. Księga Machabejska|1]] i [[2. Księga Machabejska|2 Księdze Machabejskiej]]. Przejął on po swoim ojcu tytuł arcykapłański i godność etnarchy. Jan był nieobecny na uczcie urządzonej przez zięcia Szymona, na której został on podstępnie zamordowany razem z dwoma swoimi synami, a braćmi Jana: Judą i Matatiaszem (według [[Józef Flawiusz|Flawiusza]] zginęli oni później). Przybranie przez niego greckiego imienia Hirkan było pierwszym krokiem od odejścia od charakterystycznej dla machabeuszy postawy antyhelenistycznej. Odtąd kolejni władcy z dynastii hasmonejskiej przybierali greckie imiona. Jan Hirkan I nigdy nie przybrał tytułu królewskiego z racji, że Żydzi uważali, że jedynym królem [[Starożytny Izrael|Izraela]] może być tylko potomek [[DawiidDawid (król Izraela)|Dawida]] w prostej linii. Dopiero jeden z jego synów [[Arystobul I]] odmienił tę sytuację.
