|
|dewiza - j. polski =
|państwo = POL
|data urodzenia = [[17 lutego]] [[1873]]
|miejsce urodzenia = [[Warszawa]]
|data śmierci = [[9 maja]] [[1939]]
|miejsce śmierci = [[Ortel Królewski Pierwszy]]
|1. funkcja = [[biskupi siedleccy|biskup siedlecki]]
|1. funkcja - okres = 1918 - 19391918–1939
|2. funkcja = sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Polski
|2. funkcja - okres = 1919 - 19251919–1925
|wyznanie = [[Kościół katolicki|katolickie]]
|kościół = [[Kościół łaciński|rzymskokatolicki]]
|data diakonatu =
|data ordynacji =
|data święceń = [[22 grudnia]] [[1895]]
|data nominacji = [[1 września]] [[1918]]
|data sakry = [[17 listopada]] [[1918]]
|data patriarchatu =
|data kreacji =
}}
[[Plik:Janow-podl-07081511.jpg|thumb|242px|right|Tablica na budynku poseminaryjnym w [[Janów Podlaski|Janowie Podlaskim]]]]
'''Henryk Przeździecki''' (ur. [[17 lutego]] [[1873]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[9 maja]] [[1939]] w [[Ortel Królewski Pierwszy|Ortelu Królewskim]]) – biskup podlaski w latach [[1918]]-[[1924]]1918–1924, [[biskupi siedleccy|biskup siedlecki]] w latach [[1924]]-[[1939]]1924–1939.
== Życiorys ==
=== Ksiądz rzymskokatolicki ===
Henryk Przeździecki został wyświęcony na księdza w 1895 roku. Początkowo był kapłanem archidiecezji warszawskiej. W latach [[1897]]-[[1901]]1897–1901 studiował przebywałteologię na studiach[[Cesarska teologicznychRzymskokatolicka w [[Akademia Duchowna w Petersburgu|Cesarskiej Rzymskokatolickiej Akademii Duchownej]] w [[PetersburgPetersburgu]]u.
Po ukończeniu studiów od [[1903]] roku był wykładowcą w [[Seminarium duchowne|seminarium duchownym]] w Warszawie. W latach 1910–1915 był pierwszym proboszczem nowo utworzonej [[Parafiaparafia Świętegośw. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Łodzi|parafii Świętego Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny w Łodzi.]]. W czasie I wojny światowej przebywał w [[Rzym]]ieRzymie. W [[1916]] roku został wyznaczony delegatem episkopatu polskiego przy Stolicy Apostolskiej. [[11 listopada]] [[1916]] roku został członkiem [[Tymczasowa Rada Stanu|Tymczasowej Rady Stanu]]<ref>Ojczyzna i Postęp, nr 16, 18 stycznia 1917 roku, s. 10.</ref>.
=== Biskup podlaski ===
[[11 grudnia]] [[1917]] roku Henryk Przeździecki został wybrany kandydatem na [[biskup]]abiskupa [[ordynariusz]]a wakującej od [[1867]] roku [[diecezjaDiecezja podlaskajanowska|diecezji podlaskiej]]. [[1 września]] [[1918]] roku otrzymał nominację na biskupa podlaskiego z siedzibą tymczasową w [[Siedlce|Siedlcach]]. [[17 listopada]] [[1918]] roku otrzymał w Warszawie [[sakra|sakrę biskupią]] z rąk [[arcybiskup]]aarcybiskupa [[Aleksander Kakowski|Aleksandra Kakowskiego]].
[[30 listopada]] 1918 objął rządy w diecezji. [[5 stycznia]] [[1919]] roku odbył [[ingres]] do [[Katedra|kościoła katedralnego]] w [[Janów Podlaski|Janowie Podlaskim]].
Rozpoczął energiczną odbudowę struktur diecezjalnych oraz reformę administracyjną. 11 grudnia 1918 wydał specjalny dekret, w którym wzywał księży swojej diecezji do natychmiastowego poświęcenia na kościoły rzymskokatolickie wszystkich cerkwi prawosławnych, które władze rosyjskie utworzyły w okresie zaborów w dawnych kościołach, cerkwi, które przed [[likwidacja unickiej diecezji chełmskiej|likwidacją unickiej diecezji chełmskiej]] były świątyniami unickimi, cerkwi, które powstały na miejscu świątyń katolickich obojga obrządków lub z materiałów budowlanych pozyskanych po ich rozbiórce. Nakazywał również natychmiastowe otwarcie wszystkich zamkniętych przez władze carskie świątyń i kaplic rzymskokatolickich. Odzew na apel biskupa ze strony ludności katolickiej był tak duży, że w 1920 biskup zmienił zarządzenie, nakazując powstrzymać się z powtórnymi konsekracjami cerkwi do momentu, gdy osobiście wyda decyzję w odniesieniu do konkretnego obiektu<ref>M. Papierzyńska-Turek, ''Między tradycją a rzeczywistością. Państwo wobec prawosławia 1918–1939'', Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1989, s. 331-332.</ref>.
Przywrócił kurię i sąd biskupi diecezji podlaskiej. W [[1923]] roku zwołał [[synod|synod diecezjalny]] do Janowa Podlaskiego, podczas którego ułożono 266 [[statut]]ówstatutów, w których zostało zamknięte całe życie religijne i prawne diecezji podlaskiej.
W [[1919]] roku powołał seminarium duchowne w Janowie Podlaskim. W [[1923]] roku założył Gimnazjum i Liceum Biskupie Świętej Rodziny w [[Siedlce|Siedlcach]]. Jego staraniem utworzono też Muzeummuzeum Diecezjalnediecezjalne.
=== Biskup siedlecki ===
W [[1924]] roku, za zgodą papieża wyrażoną w buli ''Pro recto et utili'', przeniósł stolicę biskupią z Janowa Podlaskiego do Siedlec.
W tym też czasie poświecił się neounii. W [[1923]] roku udał się osobiście do Rzymu i spotkał z [[papież]]empapieżem [[Pius XI|Piusem XI]]. W [[1924]] roku otrzymał instrukcję apostolską ''Zelum Amplitudinis'' i stał się pierwszym ordynariuszem dla [[Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-słowiańskiego w Polsce|Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-słowiańskiego]] w Polsce]]. Do [[1939]] roku na terenie diecezji siedleckiej zorganizował 10 parafii neounickich w: [[Kościół św. Jana Ewangelisty w Starym Bublu|Bublu]]-[[Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy w Pawłowie Starym|Pawłowie]], [[Kościół św. Praksedy w Dokudowie Pierwszym|Dokudowie]], [[Cerkiew św. Antoniego Pieczerskiego i św. Męczennicy Paraskiewy w Holi|Holi]], [[Kościół św.Świętego Ducha w Kodniu|Kodniu]], [[Parafia św. Nikity w Kostomłotach|Kostomłotach]], [[Kościół Trójcy Świętej w Połoskach|Połoskach]], [[Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Szóstce|Szóstce]], [[Cerkiew św. Apostoła Jana Teologa w Terespolu|Terespolu]], [[Cerkiew św. Mikołaja w Zabłociu|Zabłociu]] i w [[Biała Podlaska|Białej Podlaskiej]].
W [[1938]] roku złożył w [[Rzym]]ieRzymie akt w sprawie [[Błogosławiony|beatyfikacji]] [[MęczennicyWincenty Lewoniuk i z12 Pratulinatowarzyszy|Unickichunickich Męczennikówmęczenników Podlaskichpodlaskich]]. Został odznaczony [[Odznaka Honorowa Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej|Złotą Odznaką Honorową Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej]] I stopnia<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Piętnastolecie L. O. P. P. | wydawca = Wydawnictwo Zarządu Głównego Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej | miejsce = Warszawa | data = 1938 | strony = 287 | url = http://obc.opole.pl/dlibra/docmetadata?id=6661}}</ref>.
Podczas swojego pontyfikatu powołał 66 parafii i poświęcił 106 kościołów. Zmarł [[9 maja]] [[1939]] roku podczas wizytacji pasterskiej w Ortelu Królewskim.
{{Przypisy}}
{{SORTUJ:Przeździecki, Henryk}}
[[Kategoria:Absolwenci i studenci MetropolitalnejCesarskiej KatolickiejRzymskokatolickiej Akademii Duchownej w Petersburgu]]
[[Kategoria:Biskupi siedleccy]]
[[Kategoria:Członkowie Tymczasowej Rady Stanu]]
| 