Wojny polsko-rosyjskie mają ścisły związek z momentem upadku władzy [lal al[Złota Orda|tatarskiej]] nad [[Wielkie Księstwo Moskiewskie|Księstwem Moskiewskim]] w 1480 roku. Gdy władca Moskwy [[Iwan III Srogi|Iwan III]] przyjął tytuł „z Bożej łaski władcy całej Rusi”, konflikt z [[Wielkie Księstwo Litewskie|Litwą]], w której skład wchodziła znaczna część Rusi, był nieunikniony. Ze względu na unię z Litwą [[Korona Królestwa Polskiego|Polska]] automatycznie została wmieszana w konflikt o panowanie nad ziemiami dawnej [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]]. Do chwili zawarcia [[Unia lubelska|Unii Lubelskiej]] oficjalnie były to wojny litewsko-rosyjskie, w których wojska polskie pełniły rolę pomocniczą. Od chwili, gdy w 1569 roku włączone zostały do Polski ogromne obszary [[Ukraina|Ukrainy]], Polska uzyskała bezpośrednią granicę z Rosją i od tej chwili zadanie powstrzymywania rosyjskiego naporu spoczywało głównie na Polsce.
* [[Wojna litewsko-moskiewska (1492–1494)|Wojna Polski i Litwy z Moskwą]] 1492–1494
