Przypisy harwardzkie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m Wycofano edycje użytkownika 80.82.19.52 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Paweł Ziemian. |
||
Linia 2:
Publikacja z takimi przypisami zawsze zawiera załącznik z [[Porządek alfabetyczny|alfabetycznie posortowaną]] szczegółową [[bibliografia|bibliografią]].
== Format ==
Podstawowa forma przypisu harwardzkiego zawiera nazwiska autorów, rok publikacji i opcjonalnie, po przecinku, numer strony lub stron. Jeśli autorów jest więcej niż trzech, podaje się nazwisko pierwszego autora z dopiskiem ''i in.''{{odn|Radosiński|2011}} (i inni) lub ''et al.''{{odn|Kowalska|2007}} ([[Łacina|łac.]] ''et alii''), który jest stosowany w źródłach angielskojęzycznych{{odn|Walczak|2012|s=28}}.
(Ciamciara 2012, s. 81)
(Ciamciara i Kowalski 2001, s. 36, 42)
(Ciamciara, Kowalski i Nowak 1989, s. 187)
(Ciamciara i in. 1980, s. 11-14)
W niektórych wariantach opcjonalne numery stron są oddzielone od nazwisk autorów i roku publikacji dwukropkiem{{odn|Radosiński|2011}}.
Linia 10 ⟶ 15:
(Ciamciara, Kowalski i Nowak 1989: 187)
(Ciamciara i in. 1980: 11-14)
Dodatkowo w przypisie można zawrzeć informację o referowaniu dłuższego fragmentu{{odn|Radosiński|2011}}:
| |||