Bitwa morska pod Salis: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int., poprawa linków, szablon, infobox
D
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 28:
Po [[oblężenie Parnawy|zdobyciu Parnawy]] [[hetman wielki litewski]] [[Jan Karol Chodkiewicz]] ruszył w kierunku zagrożonej przez [[Joachim Fryderyk von Mansfeld|Joachima Mansfelda]] [[Ryga|Rygi]]. Po drodze zauważył możliwość zniszczenia bazującej w porcie [[Salacgrīva|Salis]] eskadry szwedzkiej, która blokowała Rygę od strony morza. Całkowicie panujący na [[Morze Bałtyckie|Bałtyku]] Szwedzi nie czuli się zagrożeni, dlatego ich straż w używanym w charakterze dodatkowej bazy porcie pełniła swe obowiązki niedbale i łatwo dała się zaskoczyć. Zresztą zaskoczenie było jedyną szansą hetmana, w otwartej bitwie słabe siły [[Korona Królestwa Polskiego|polsko]]-[[Wielkie Księstwo Litewskie|litewskie]] na morzu nie miałyby szans wobec przewagi przeciwnika.
 
Zdobyte w [[Parnawa|Parnawie]] dwa statki obsadzono piechotą i uzbrojono w działa sprowadzone z parnawskiego zamku. Do kierowania ruchem statków Chodkiewicz zaciągnął kilku marynarzy, głównie inflanckich. Tak zaimprowizowana eskadra wzmocniona została dodatkowo przez parękilka naprędce uzbrojonych statków handlowych (prawdopodobnie pięć<ref>Edmund Kosiarz: ''Wojny na Bałtyku X-XIX w.'', Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1978, s. 162.</ref>), zakupionych od [[Anglicy|Anglików]] i [[Holendrzy|Holendrów]]<ref name=naruszewicz></ref>, również obsadzonych piechotą oraz parękilka [[Łódź (jednostka pływająca)|łodzi]] i [[Bat (łódź)|batów]], niektóre wypełnione prochem, smołą i innymi materiałami łatwopalnymi.
 
W nocy z 23 na 24 marca flota Chodkiewicza niespodziewanie zaatakowała flotę szwedzką. Prawdopodobnie hetmanowi udało się też przekupić niektórych członków załóg szwedzkich<ref name=naruszewicz></ref>. Wynajęci Inflantczycy, wykorzystując korzystny wiatr wiejący w kierunku lądu, wprowadzili do portu kilka [[brander]]ów (najprawdopodobniej 4 i było to pierwsze użycie branderów na Bałtyku w czasach nowożytnych<ref>Edmund Kosiarz: ''op. cit.'', ss. 161-162.</ref>), podpalili je i pchnęli w stronę stojących w szyku zakotwiczonych okrętów szwedzkich.