Egzorcyzm: Różnice pomiędzy wersjami

W [[Kościół katolicki|Kościele katolickim]] egzorcyzmem nazywany jest obrzęd [[liturgia|liturgiczny]] mający na celu usunięcie bezpośredniego wpływu [[Szatan]]a na osobę, ewentualnie (rzadziej) zwierzę, miejsce lub przedmiot w formie [[opętanie|opętania]], dręczenia lub zniewolenia. Egzorcyzmy w Kościele katolickim należą do [[sakramentalia|sakramentaliów]]<ref>{{cytuj książkęr|autor=Fr. Gabriele Amorth|tytuł=An Exorcist Tells His Story|wydawca=Ignatius Press|miejsce=San Francisco, Stany Zjednoczone|rok=1999|strony=43|język=enamorth}}</ref>.

[[Zaburzenie transowe i opętaniowe]] występują w klasyfikacjach takich jak psychiatryczna [[DSM-IV]], czy klasyfikacja Światowej Organizacji Zdrowia ICD-10. Można wywołać je w sposób sztuczny<ref name=Rabe>{{cytuj książkęr|autor=Marek Jarema, Jolanta Rabe-Jabłońska|tytuł=Psychiatria Podręcznik dla studentów medycyny}}</ref>.

W przeszłości wiele chorób psychicznych jak [[schizofrenia]], czy [[Zaburzenia afektywne|choroba afektywna]], z ich objawami wytwórczymi, traktowano jako zawładnięcie chorego przez demona, a osoby nimi dotknięte poddawano egzorcyzmowaniu nie udzielając im właściwej pomocy lub zabijano podejrzewając o trudnienie się czarami<ref name={{r|Rabe />}}. W urojeniach stosunkowo często występują treści religijne, również o charakterze demonicznym, mogące budzić podejrzenie u osoby nieobeznanej, opętania w jego klasycznym religijnym rozumieniu, np. w przypadku dysocjacyjnego zaburzenia tożsamości, u 29% badanych, alternatywna osobowość identyfikuje siebie jako demona<ref>http://www.rcpsych.ac.uk/pdf/erlendsson_01_jun_03.pdf.</ref>{{r|erlen}}. Leczenie polega na likwidacji lub zmniejszeniu występowania objawów wytwórczych tj. urojeń, wizji, myśli nadwartościowych poprzez zastosowanie odpowiedniej terapii farmakologicznej (leków przeciwpsychotycznych, stabilizatorów nastroju) oraz poprzez ewentualne oddziaływanie psychoterapeutyczne.

Udokumentowane są próby leczenia przy pomocy egzorcyzmów także innych schorzeń, na przykład [[zapalenie cewki moczowej|infekcji cewki moczowej]], zarówno u osób świeckich, jak i duchowieństwa<ref>{{Cytuj pismor|nazwisko = Diamandopoulos|imię = A.|tytuł = Exorcisms used for treatment of urinary tract diseases in Greece during the middle ages and Renaissance|url = http://www.karger.com/Article/FullText/13437|czasopismo = AMERICAN JOURNAL OF NEPHROLOGY|wolumin = 19|wydanie = 2|strony = 114|data = 1998-10-04|wydawca = |miejsce = |issn = 0250-8095|doi = 10.1159/000013437diama}}</ref>.

Wrażenie, że egzorcyzm oddziałuje na ludzi doświadczających symptomów opętania jest czasami przypisywane [[placebo|efektowi placebo]] oraz sile sugestii<ref>[http://www.livescience.com/strangenews/050830_emilyrose.html Głos Rozsądku: Egzorcyzm, Fikcja i Śmierć {{r| LiveScience<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>emilyrose}}. Istnieje grupa pacjentów symulujących to zaburzenie, hipotetycznie opętani mogą być osobowościami narcystycznymi lub o niskiej samoocenie demonstrującymi opętanie w celu zwrócenia na siebie uwagi lub poszukiwania pomocy w innych obszarach życia<ref name=autonazwa2>[http://science.howstuffworks.com/exorcism5.htm HowStuffWorks „Exorcism Controversy”<!-- Tytuł wygenerowany przez bota -->].</ref>{{r|sci}}.

Kontrowersje wzbudził przypadek opętania [[Anneliese Michel]]<ref>[http://egzorcyzmy.katolik.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=741&Itemid=207 Nagrania z egzorcyzmów Anneliese Michel].</ref>{{r|nagr}} (1952–1976), ze względu na to, że egzorcyzmy nie zakończyły się powodzeniem, a opętana osoba zmarła. Winy dopatrywano się w działaniach księdza egzorcysty, który miał zniechęcić Anneliese Michel do zażywania [[leki psychotropowe|leków psychotropowych]] (jednak pierwsze egzorcyzmy nad Anneliese Michał zostały odprawione dopiero po długotrwałym leczeniu które nie przynosiło efektów). Osoby odpowiedzialne za opiekę nad dziewczyną zostały postawione w stan oskarżenia za znęcanie się nad nią i nieudzielenie jej fachowej pomocy.

{{== Przypisy|2}} ==