Idee Kościoła Chrystusowego na ziemiach polskich pojawiły się pod koniec roku 1921 wraz z powrotem zze USAStanów Zjednoczonych do do rodzinnej [[Starowieś (województwo podlaskie)|Starowsi]] prekursora i pioniera ruchu, [[pastor]]a [[Konstanty Jaroszewicz|Konstantego Jaroszewicza]]. PoczątkowoWkrótce wspólnotazgromadził byłaon nazywanaliczącą ''Kościółkilka Chrystusowy'',rodzin następniegrupę wsympatyków. W roku 19281923 utworzonoprzeprowadzono [[Zjednoczeniedwa Kościołówpierwsze Chrystusowych]]chrzty, (ZKCh){{r|NHury}}a w Starowsi powstał pierwszy zbór. Działalność prowadzona była na kresach wschodnich głównie wśród ludności [[Prawosławie|prawosławnej]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Przemysław Bryk | tytuł = Historia powstania Kościołów Chrystusowych i ich funkcjonowania na ziemiach polskich na przykładzie Kościoła Chrystusowego w Rzeczypospolitej Polskiej | czasopismo = Ex Nihilo | wydanie = nstytut Religioznawstwa. Uniwersytet Jagielloński | strony = 11-27 | data = 1(11) /2014 | url = http://www.exnihilo.religioznawstwo.uj.edu.pl/documents/11051909/102298738/Ex%20Nihilo%2011%20-%20Bryk.pdf}}</ref>. W 19231926 ZKCh uzyskało legalizację lokalną, pomimo trudności czynionych przez [[Ludwik Szenderowski|Ludwika Szenderowskiego]], tylko w województwach [[Województwo wołyńskie (II Rzeczpospolita)|wołyńskim]] i [[Województwo poleskie|poleskim]]. W latach 30. zalegalizowano również w innych województwach wschodnich{{odn|Tomaszewski|2006|s=101}}. Początkowo wspólnota była nazywana ''Kościół Chrystusowy'', następnie w roku 1928 utworzono [[Zjednoczenie Kościołów Chrystusowych]] (ZKCh){{r|NHury}}.
Do 1928 powstało 30 [[Zbór|zborów]]{{r|NHury}}. Do 1939 siedziba ZKCh mieściła się w [[Kobryń|Kobryniu]], kiedy przeniesiono ją do [[Brześć|Brześcia]]. W okresie międzywojennym wszystkie zbory były rosyjskojęzyczne. Największe skupisko wyznawców znajdowało się w okolicach Kobrynia. W 1937 roku w powiecie kobryńskim było około 1500 wyznawców. Rekrutowali się głównie spośród rolników, a w miastach spośród ubogich robotników i służby domowej<ref>Aleksander Wysocki, [http://web.archive.org/web/20150120191703/http://archiwumcaw.wp.mil.pl/biuletyn/b25/b25_7.pdf ''Protestanci - Poleszucy w świetle dokumentów Centralnego Archiwum Wojskowego''] </ref>.
