Jawaharlal Nehru: Różnice pomiędzy wersjami

|odznaczenia = [[Plik:IND Bharat Ratna BAR.png|40px|Order Bharat Ratna]] {{order|OTORT|Z}}

}}

 

W 1929 roku po przeprowadzeniu przez Indyjski Kongres Narodowy kampanii na rzecz samostanowienia Indii (z udziałem [[Mahatma Gandhi|Mahatmy Gandhiego]]) został przewodniczącym partii. Po wystąpieniu w 1942 roku z deklaracją niepodległości Indii wraz ze swoimi współpracownikami został aresztowany. Po wyjściu z więzienia brał udział w negocjacjach, których owocem było powstanie dwóch niezależnych państw – Indii i [[Pakistan]]u. Polityka Nehru po objęciu stanowiska premiera opierała się na interwencjonizmie gospodarczym i uczestnictwie w ruchu niezaangażowania w okresie zimnej wojny. Jako przywódca Indii wprowadzał w życie zasady niezaangażowania, świeckości, utworzył w kraju wielopartyjną demokrację i ustanowił system republikański. W okresie jego rządów Indie stały się regionalnym hegemonem w rejonie Azji Południowej. Obok [[Josip Broz Tito|Josipa Broz Tity]], [[Sukarno]] i [[Gamal Abdel Naser|Gamala Abdel Nasera]] czołowa postać [[Ruch Państw Niezaangażowanych|Ruchu Państw Niezaangażowanych]]. Pod przewodnictwem Nehru, Kongres wygrał wybory w 1951, 1957 i 1962 roku. Początkowo szukał możliwości sojuszu z Chinami, polityka ta była jednak stopniowo rewidowana na rzecz lepszych stosunków z Zachodem, a pod koniec jego rządów miejsce miała [[wojna chińsko-indyjska]].

 

{{SORTUJ:Nehru, Jawaharlal}}

[[Kategoria:Absolwenci Trinity College (Cambridge)]]

[[Kategoria:Politycy Indyjskiego Kongresu Narodowego]]