Stronnictwo Narodowe (emigracyjne): Różnice pomiędzy wersjami

'''Stronnictwo Narodowe''' – [[Polska|polskie]] ugrupowanie polityczne, działające na emigracji w latach 1939–1992.

 

Struktury Stronnictwa Narodowego na emigracji zostały utworzone we [[Francja|Francji]] bezpośrednio po klęsce [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]]. Po klęsce Francji w 1940 struktury stronnictwa przeniesiono do [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]].

 

W 1943 doszło do wyodrębnienia się w SN dwóch grup. Pierwsza, skupiona wokół Tadeusza Bieleckiego i [[Adam Doboszyński (polityk)|Adama Doboszyńskiego]], opowiadała się przeciwko porozumieniu z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] i zaczęła zbliżać się do reprezentantów przedwojennego obozu [[sanacja|sanacyjnego]]. Druga grupa, skupiona wokół [[Jędrzej Giertych|Jędrzeja Giertycha]], postawiła na szukanie porozumienia z Rosją Radziecką. Frakcja skupiona wokół Tadeusza Bieleckiego stopniowo zaczęła odsuwać „giertychowców” od władzy w Stronnictwie. Giertychowcy z kolei zarzucali bielecczykom zdradę przedwojennej idei narodowej.

 

Po zakończeniu wojny w 1945 Stronnictwo Narodowe kontynuowało swoją działalność polityczną, posiadając struktury wśród wszystkich większych skupisk polskiej emigracji w Europie Zachodniej. Nie powiodła się próba ponownej rejestracji SN w ludowej Polsce.

 

Na początku lat 50. Stronnictwo Narodowe znalazło się w opozycji wobec prezydenta [[August Zaleski|Augusta Zaleskiego]] i utworzyło wraz z PPS i częścią działaczy PSL Tymczasową Radę Jedności Narodowej.

 

W 1952 kontrwywiad PRL wykrył fakt współpracy niektórych działaczy SN z wywiadem brytyjskim i amerykańskim. Sprawa ta spowodowała odpływ działaczy i rozpad części struktur. W 1957 ze Stronnictwem Narodowym zerwał [[Stefan Łochtin]].

 

W 1961 ze Stronnictwa Narodowego został usunięty [[Jędrzej Giertych]], co spowodowało rozłam w jego szeregach. Rozłam przyczynił się do pogłębienia już istniejącego kryzysu organizacji. W efekcie rozpadła się większość struktur poza brytyjskimi i amerykańskimi.

 

Pomimo rozwiązania się [[Rada Trzech|Rady Trzech]] po objęciu urzędu prezydenta przez [[Stanisław Ostrowski|Stanisława Ostrowskiego]] w 1972, Stronnictwo Narodowe nadal pozostało w opozycji i odmówiło uznania legalności władz polskich na wychodźstwie.