Sułtanat Rumu: Różnice pomiędzy wersjami

Kilidż Arslan II w roku [[1178]] zaanektował resztki państwa Daniszmendydów, i swoim testamentem podzielił państwo pomiędzy dziewięciu synów, co doprowadziło do wojny domowej po jego śmierci w roku [[1192]]. Trwała ona cztery lata, po niej zaś nastąpił około czterdziestoletni okres szczytowej pomyślności państwa. W roku [[1207]] sułtan [[Kaj Chusrau I]] zdobył port [[Antalya]] na południowym wybrzeżu Anatolii, zaś jego syn [[Kajkawus I|Kajkawus]] w roku [[1214]] port [[Synopa]] nad Morzem Czarnym. Dodatkowo kolejny sułtan, [[Kajkubad I|Kajkubad]], założył [[Alanya|Alanję]] nad Morzem Śródziemnym (na miejscu zdobytego przez siebie bizantyjskiego miasta Kalonoros). Porty te pozwoliły państwu włączyċ się w główny nurt rozwijającego się ówcześnie międzynarodowego handlu, co przyniosło mu ekonomiczny rozkwit. Budowa Alanyi przez Kajkubada była tylko częścią jego rozległego programu budownictwa -– m.in. otoczył on Konyę murami, zbudował publiczne łaźnie i nowy pałac. Śmierć Kaj Chusrau I w walce z pierwszym [[Cesarstwo Nicejskie|cesarzem Nicei]] [[Teodor I Laskarys|Teodorem Laskarysem]] w roku [[1214]] była jedynym tragicznym wydarzeniem, które zakłócało ten sielankowy obraz. Nie miała ona jednak żadnych poważniejszych konsekwencji, a w następnych latach stosunki pomiędzy obu państwami układały się na ogół przyjaźnie.[[Plik:LatinEmpire2.png|thumb|240px|right|Sułtanat Rum i państwa sąsiednie około roku 1210]]