Walter Ulbricht: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: uzupełnienie informacji |
m dodanie kategorii na podstawie infoboksu |
||
Linia 25:
Po przejęciu władzy w Niemczech przez nazistów w 1933 roku na komunistów spadły liczne represje. W tej sytuacji Ulbricht musiał opuścić kraj. Na emigracji kontynuował działalność polityczną, prowadząc z ramienia [[Międzynarodówka Komunistyczna|Międzynarodówki Komunistycznej]] działania wymierzone przeciwko ruchowi [[Trockizm|trockistowskiemu]]<ref>Ursula Langkau-Alex: ''Deutsche Volksfront 1932-1939: Bd. Dokumente zur Geschichte des Ausschusses zur Vorbereitung einer deutschen Volksfront'', Chronik und Verzeichnisse. Akademie Verlag, 2005, s. 349. {{ISBN|3050040335}}.</ref>. Początkowo przebywał w [[Paryż]]u, później w [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie wziął udział w [[Hiszpańska wojna domowa|wojnie domowej lat 1936-1939]]. Potem osiadł w [[Moskwa|Moskwie]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] służył w stopniu pułkownika w szeregach [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]]. W 1945 roku z polecenia [[Józef Stalin|Józefa Stalina]] powrócił do Niemiec z zadaniem odbudowania w radzieckiej strefie okupacyjnej struktur Komunistycznej Partii Niemiec<ref>Peter Grieder (2000). ''The East German Leadership, 1946-73: Conflict and Crisis''. Manchester UP. s. 14.</ref>. Doprowadził wkrótce do jej połączenia z SPD i utworzenia nowej [[Socjalistyczna Partia Jedności Niemiec|Niemieckiej Socjalistycznej Partii Jedności]] (SED).
Komuniści z Ulbrichtem na czele szybko przejęli kontrolę nad SED. Po utworzeniu na terenie radzieckiej strefy okupacyjnej [[Niemiecka Republika Demokratyczna|Niemieckiej Republiki Demokratycznej]] (NRD), Ulbricht objął stanowisko wicepremiera (11 października 1949 roku). W 1950 roku został sekretarzem generalnym SED, czyli praktycznie przejął władzę w państwie<ref name=WB1>Wolfgang Benz, Hermman Graml (1986), ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 371-372.</ref>. Po przejęciu władzy Ulbricht przystąpił do wprowadzania w życie stalinowskich wzorów ustrojowych. Rozpoczęto [[kolektywizacja|kolektywizację]] rolnictwa i rozbudowę przemysłu<ref name="WB1"/><ref>Martin Kitchen, ''A History Of Modern Germany 1800-2000'', Blackwell, 2006, s. 328
Kiedy w 1960 roku zmarł prezydent NRD [[Wilhelm Pieck]], zniesiono urząd prezydenta i powołano w jego miejsce Radę Państwa, na której czele stanął Ulbricht. Został w ten sposób formalnie głową państwa. W 1961 roku nakazał wzniesienie muru, który przedzielił Berlin. Miał on uniemożliwić mieszkańcom NRD ucieczki na Zachód<ref>Kempe, Frederick (2011). ''Berlin 1961''. Penguin Group (USA). s. 345. {{ISBN|0-399-15729-8}}.</ref>. Na VI Kongresie partii w 1963 roku przedstawił nowy plan reform gospodarczych, które miały zapewnić dynamikę rozwojowi gospodarczemu kraju. Nowa polityka złamała podwaliny starego systemu stalinowskiego, a nawet wprowadziła pewne elementy [[kapitalizm]]u<ref>Wolfgang Benz, Hermman Graml (1986), ''iglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 427.</ref>. Był sceptyczny wobec reform rządu [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] w okresie [[praska wiosna|praskiej wiosny]] i w efekcie NRD poparła interwencję w Czechosłowacji ze strony [[Układ Warszawski|Układu Warszawskiego]]<ref>Wolfgang Benz, Hermman Graml (1986), ''Siglo XX. II. Europa después de la Segunda Guerra Mundial 1945-1982'', s. 427.</ref>.
Linia 57:
[[Kategoria:Komitet Narodowy Wolne Niemcy]]
[[Kategoria:Wicepremierzy NRD]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Lipsku]]
| |||