Ugoda perejasławska: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Gungir1983 (dyskusja | edycje) poprawa linków, ilustracja, szablony, drobne merytoryczne |
|||
Linia 25:
Zawarcie ugody perejasławskiej nie ograniczyło samodzielnej polityki zagranicznej Chmielnickiego. Już po podpisaniu ugody poszukiwał sojuszników przeciwko Rosji w [[Berlin]]ie ([[Brandenburgia-Prusy]]) i [[Sztokholm]]ie ([[Szwecja]]), zaś przeciwko Rzeczypospolitej w Sztokholmie i [[Siedmiogród|Siedmiogrodzie]] ([[Traktat w Radnot|traktat]] w [[Iernut|Radnot]], 1656). Pertraktacje zmierzające do przywrócenia związku z Rzecząpospolitą w formie [[federacja|federacyjnej]], które znalazły końcowy efekt w [[Unia hadziacka|unii hadziackiej]] (1658) rozpoczęły się również za życia hetmana i były prowadzone i sfinalizowane przez jego najbliższych współpracowników [[Iwan Wyhowski|Iwana Wyhowskiego]] i [[Jerzy Niemirycz|Jerzego Niemirycza]].
Obecnie (2017 r.), po blisko 360 latach Rosja odebrała półwysep krymski przyłączając go do własnej federacji. " Prezydent Rosji [[Władimir Putin]] podpisał dekret o uznaniu Krymu za suwerenne i niepodległe państwo. 18 marca 2014 podpisano umowę między Rosją a Republiką Krymu i miastem wydzielonym Sewastopol o włączeniu ich do Rosji jako nowych podmiotów federacji" (patrz. '''Półwysep Krymski''', '''Krym)'''.Tym samym Federacja rosyjska wyczerpała zapisy z 1654 roku o podległości tego kraju wobec niej.
{{Przypisy}}
| |||