Projekt Anvil: Różnice pomiędzy wersjami

'''Projekt Anvil''' – program [[United States Navy|US Navy]] z lat [[II wojna światowa|II wojny światowej]], przebudowy wyeksplatowanych bombowców [[B-24|B-24D]] i J (w wersji używanej przez marynarkę oznaczonych jako PB4Y-1) na latające bomby, samoloty wypełnione materiałem wybuchowym, zdalnie sterowane drogą radiową, przeznaczone do niszczenia silnie umocnionych celów.

Po starcie samolotu, ładunek wybuchowy na jego pokładzie był uzbrajany, a załoga w składzie pilot i technik uzbrojenia opuszczali maszynę na spadochronach. Do celu samolot był prowadzony przez maszyny prowadzące. Pierwsza misja tak przebudowanego B-24 odbyła się [[12 sierpnia]] [[1944]] roku. Celem miały być schrony V-3 w [[Mimoyecques]], niedaleko [[Calais]] we [[Francja|Francji]]. Gdy załoga BQ-8 otrzymała rozkaz uzbrojenia ładunku i opuszczenia samolotu nastąpiła potężna eksplozja. Na pokładzie zginęła cała załoga w składzie: porucznik pilot [[Joseph P. Kennedy Jr.]] i technik pokładowy [[porucznik]] Wilford J. Willy. Joseph Patrick Kennedy był synem ówczesnego [[ambasador]]a Stanów Zjednoczonych w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]] i starszym bratem przyszłego prezydenta USA – [[John FitzgeraldF. Kennedy|Johna FitzgeraldaF. Kennedy’ego]]. Prawdopodobnie doszło do usterki lub błędu podczas uzbrajania ładunku Torpexu. Druga misja odbyła się [[3 września]] 1944 roku. Celem były schrony okrętów podwodnych na [[Helgoland]]zie. Samolot został prawidłowo skierowany w rejon celu, lecz prawdopodobnie został uszkodzony przez artylerię przeciwlotniczą i rozbił się eksplodując na miejscowym lotnisku. Po tym wydarzeniu nie przeprowadzano już więcej lotów w ramach projektu Anvil.