Baseball: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia baseballu: lit. |
→Rzucanie (pitching): jęz. |
||
Linia 67:
Rzucanie piłki, a w związku z tym i rola miotacza (''pitcher''), jest nie do przecenienia. Wysoka klasa miotacza często decyduje o zwycięstwie drużyny i odwrotnie, błędy przez niego popełniane zwykle kończą się zdobyciem punktów przez drużynę przeciwną.
Miotacz jest zawodnikiem wyspecjalizowanym w swym zadaniu i zwykle nie występuje w kolejce ''batterów'' (chyba że nakazują
Pitcher zajmuje pozycję w centralnym punkcie bazowego kwadratu w odległości 60 stóp od ''catchera'', do którego kierowane są jego rzuty. Każdy z ''pitcherów'' ma swoją własną technikę rzutu, lecz można wyróżnić w nich pewne zasadnicze wspólne cechy. W pierwszym momencie ''pitcher'' trzyma piłkę w dłoni za plecami. Przebierając palcami stara się uchwycić piłkę tak, by najskuteczniej ją uwolnić w końcowej fazie rzutu. Następnie lekko przysiadając na jednej nodze wykonuje półobrót, jednocześnie wykonując wypad ciałem z jednoczesnym potężnym wymachem ręki, w której trzyma piłkę. W końcowej fazie zamachu uwalnia piłkę, która szybuje w kierunku ''catchera''. Wyrzut kończy się przysiadem, w którym hamowana jest [[energia bezwładności]] ciała. ''Pitcher'' po wykonaniu rzutu szybko podnosi się by być gotowym na ewentualne wyłapanie piłki odbitej przez ''battera'' przeciwnej drużyny, gdy ta znajdzie się w jego zasięgu. Taka sytuacja nie jest częsta, lecz zwykle prowadzi do zbicia zawodnika lub w sprzyjających okolicznościach ''double'', a nawet ''[[Potrójny aut|triple play]]''.
|