'''Grzech pierworodny''' – w [[teologia|teologii]] [[chrześcijaństwo|chrześcijańskiej]] oznacza pierwszy grzech [[Adam i Ewa (postacie biblijne)|Adama i Ewy]] w [[Eden (raj)|raju]], popełniony pod wpływem pokusy [[szatan]]a. Polegał on na uniesieniu się pychą i okazaniu nieposłuszeństwa wobec [[Bóg|Boga]] poprzez spożycie z [[Drzewo poznania dobra i zła|drzewa poznania dobra i zła]] ''owocu zakazanego''.
Pojęcie to obejmuje również stan oddalenia ludzkości od Boga, stan grzeszności, brak pierwotnej sprawiedliwości,
Pojęcie to obejmuje również stan oddalenia ludzkości od Boga, stan grzeszności, brak pierwotnej sprawiedliwości, [[świętość|świętości]], będący konsekwencją upadku pierwszej pary małżeńskiej i dziedziczony przez wszystkich ich potomków. [[Grzech]] pierworodny jest przyczyną zranienia ludzkiej natury, polegającego szczególnie na osłabieniu zdolności jasnego poznania prawdy oraz słabości woli, która doznaje rozbicia między pragnieniem [[Dobro|dobra]] a skłonnością ku [[zło|złu moralnemu]]. Przechodzi on z pokolenia na pokolenie – przekazywany jest dziecku w akcie [[poczęcie|poczęcia]]<ref>Por. [[Katechizm Kościoła Katolickiego|KKK]], nn. 404–406 oraz 2512; [[sobór trydencki]], dekret ''O grzechu pierworodnym'', sesja 5 (17 czerwca 1546 r.), w: ''Dokumenty Soborów Powszechnych, t. 4 – Lateran V, Trydent, Watykan I'', Kraków 2005, wydawnictwo WAM, s. 234–241.</ref>.
Według nauki katolickiej jedynym człowiekiem [[Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny|zachowanym]] od grzechu pierworodnego była [[Maria z Nazaretu|Maria]], Matka Boża ([[Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny|Dogmat o Niepokalanym Poczęciu]])<ref>Katechizm kardynała P. Gasparriego.</ref>.
