Fredy Glanzmann: Różnice pomiędzy wersjami

| miejsce urodzenia = {{flaga|CHE}} [[Szwajcaria]]

| pierwsze podium = [[4 stycznia|4.01]] [[1986]], [[Schonach im Schwarzwald|Schonach]] <br /> (3. miejsce - Gundersen)

{{Zawodnik zimaMedalista infobox/medalwiersz|2|[[Kombinacja norweska na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988|Calgary 1988]]|[[Calgary]]|Sztafeta<brKombinacja />norweska 3x10na kmZimowych Igrzyskach Olimpijskich 1988 – sztafeta|Sztafeta]]}}

{{Zawodnik zimaMedalista infobox/medalwiersz|2|[[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1989|Lahti 1989]]|[[Lahti]]|Sztafeta<br /> 3x10 km}}

Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 2 marca 1985 roku w [[Lahti]] zajmując 12. miejsce w Gundersenie. W [[Puchar Świata w kombinacji norweskiej 1984/1985|sezonie 1984/1985]] wystąpił jeszcze cztery razy, ale punktował tylko 16 marca 1985 roku w [[Oslo]], gdzie był dziewiąty. W klasyfikacji generalnej dało mu to szesnaste miejsce. W styczniu 1985 roku wystartował na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1985|Mistrzostwachmistrzostwach Świataświata w Seefeld]], gdzie w konkursie indywidualnym uplasował się na piątej pozycji. W [[Puchar Świata w kombinacji norweskiej 1985/1986|sezonie 1985/1986]] osiągnął najlepszy wyniki w historii swoich startów w Pucharze Świata. Czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 4 stycznia 1986 roku w [[Schonach im Schwarzwald|Schonach]] po raz pierwszy stanął na podium zawodów pucharowych, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. Sezon ten zakończył na szóstej pozycji.

Pierwsze i zarazem ostatnie pucharowe zwycięstwo w swojej karierze Glanzmann odniósł 10 stycznia 1987 roku w [[Reit im Winkl]]. Na podium stanął także tydzień później, kiedy był trzeci w [[Autrans]]. Były to jednak jedyne wyniki Szwajcara w pierwszej dziesiątce i [[Puchar Świata w kombinacji norweskiej 1986/1987|sezon 1986/1987]] ukończył na dziesiątym miejscu. Podium w Autrans było także ostatnim pucharowym sukcesem w jego karierze. Na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1987|Mistrzostwachmistrzostwach Świataświata w Oberstdorfie]] w 1987 roku wspólnie z kolegami zajął piąte miejsce w rywalizacji sztafet. Jeszcze słabiej wypadł w [[Puchar Świata w kombinacji norweskiej 1987/1988|kolejnym sezonie]]. W klasyfikacji generalnej był piętnasty, przy czym dwukrotnie plasował się w czołowej dziesiątce: był piąty w [[Bad Goisern am Hallstättersee|Bad Goisern]] oraz szósty w Seefeld. Wystąpił jednak na [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988|Igrzyskachigrzyskach Olimpijskicholimpijskich w Calgary]] w 1988 roku. Osiągnął tam jeden z największych sukcesów swej kariery, wspólnie z [[Andreas Schaad|Andreasem Schaadem]] i [[Hippolyt Kempf|Hippolytem Kempfem]] zdobywając srebrny medal w sztafecie. Po skokach Szwajcarzy zajmowali dopiero szóste miejsce, tracąc do prowadzących reprezentantów RFN blisko 5 minut, jednak w biegu Szwajcarzy byli zdecydowanie najszybsi, co pozwoliło im wyprzedzić cztery inne sztafety. Na mecie do zwycięzców stracili tylko 3.4 sekundy. W konkursie indywidualnym zaprezentował się słabo, rywalizację ukończył na 35. pozycji.

Ostatni sukces osiągnął podczas [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1989|Mistrzostwmistrzostw Świataświata w Lahti]] w 1989 roku. W sztafecie Szwajcarzy w tym samym składzie co w Calgary po skokach znajdowali się poza czołową piątką zawodów. Ponownie jednak dobra postawa na trasie biegowej pozwoliła im awansować na drugie miejsce. Na mecie do zwycięskich [[Norwegia|Norwegów]] stracili ponad minutę, a ostatecznie trzecich reprezentantów [[Niemiecka Republika Demokratyczna|NRD]] wyprzedzili o zaledwie 4.,1 sekundy. Indywidualnie Glanzmann awansował z 30. miejsca po skokach na 25. pozycję na mecie biegu. W rywalizacji pucharowej, mimo siedmiu startów nie wywalczył ani jednego punktu i nie był klasyfikowany.

W zawodach Pucharu Świata startował do zakończenia [[Puchar Świata w kombinacji norweskiej 1991/1992|sezonu 1991/1992]], jednak nie zdobył już punktów. W tym czasie wystąpił jeszcze na [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym 1991|Mistrzostwachmistrzostwach Świataświata w Val di Fiemme]] 1991 roku. Indywidualnie zajął 39. miejsce, a w sztafecie nie wziął udziału. Szwajcar startował także w zawodach cyklu Pucharu Świata B (obecnie [[Puchar Kontynentalny w kombinacji norweskiej|Puchar Kontynentalny]]), jednak nie odniósł tam sukcesów. W 1992 roku zakończył karierę.

=== [[Zimowe igrzyska olimpijskie|Igrzyska Olimpijskieolimpijskie]] [[Plik:Olympic rings.svg|50px]] ===

||2.[[Plik:SilverFIS silver medal with cup.svgpng|15px]]