Wiktor Emanuel III: Różnice pomiędzy wersjami

Pod koniec września 1911 roku Włochy wystosowały do Turcji ultimatum, a 3 października flota włoska zbombardowała Trypolis. Miasto to, będące największym ośrodkiem urbanizacyjnym regionu zostało zdobyte jeszcze w tym samym miesiącu. W wyniku działań wojennych i podpisanego 5 listopada 1911 roku królewskiego dekretu o przejęciu suwerennej władzy nad Libią, region ten znalazł się pod kontrolą Włoch{{Odn|des Cars|2016|s=44-47}}. Traktat pokojowy został podpisany 18 października 1912 roku na terenie Szwajcarii{{Odn|des Cars|2016|s=52}}.

 

 

=== I Wojna Światowa ===

[[Włochy]] przystąpiły do wojny [[10 czerwca]] [[1940]] roku jako sojusznik [[III Rzesza|III Rzeszy]]. Wiktor Emanuel czynił wysiłki, by zapobiec wystąpieniu Włoch po stronie Niemiec<ref>Roman Dąbrowski, ''Sto dni Mussoliniego'', Warszawa 2002, s. 41</ref>. Bardzo często występował jako zwolennik neutralności, przy czym jawnie demonstrował swą niechęć do Niemców<ref>Hr. Galeazzo Ciano, ''Pamiętniki 1939-1943'', Warszawa 2001, s. 152</ref>. Hrabia [[Galeazzo Ciano|Ciano]] mówił wprost o germanofobii króla, który nie wierzył w powodzenie militarne. Na tle udziału Włoch w wojnie dochodziło bardzo często do sporów pomiędzy Wiktorem Emanuelem a Mussolinim. Tam gdzie mógł, król sprzeciwiał się [[Duce]]. Opierał się wysłaniu nowych dywizji do [[Rosja|Rosji]]. Był sceptyczny wobec zapewnień dyktatora, że Włochy mają wystarczająco dużo sprzętu wojennego<ref>Hr. Galeazzo Ciano, op. cit., s. 316</ref>.

 

 

=== Abdykacja i schyłek życia ===

[[Kategoria:Zmarli w 1947]]

[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Świętego Stefana]]