Wikipedia

Sinéad O’Connor: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Linia 26:
|www = http://www.sinead-oconnor.com/
}}
'''Magda Davitt''', urodzona i znana jako '''Sinéad O’Connor''' (wymowa:[{{IPA|ʃɪˈneɪd oʊˈkɒnɚ}}], ur. [[8 grudnia]] [[1966]] w [[Dublin]]ie<ref>{{cytuj książkę|nazwisko=Gilmour|imię=Michael J. |tytuł=Call Me the Seeker: Listening to Religion in Popular Music|wydawca=Continuum International Publishing Group|data=2005|strony=216|isbn=9780826417145}}</ref> – [[Irlandia|irlandzka]] wokalistka, kompozytorka i autorka tekstów piosenek<ref>{{cytuj stronę| url = http://kobiety-kobietom.com/80kobiet/person.php?art=1615| tytuł = Sinéad O’Connor| opublikowany = kobiety-kobietom.com| język = pl| data dostępu = 2011-02-04}}</ref>. Debiutowała w latach 80. z zespołem In Tua Nua, natomiast karierę solową rozpoczęła w 1986 roku. Największy hit MagdySinéad DavittO’Connor to „[[Nothing Compares 2 U]]” (1990), [[cover]] piosenki napisanej przez [[Prince|Prince’a]], który następnie zaaranżował utwór specjalnie dla niej.
 
== Dzieciństwo i młodość ==
Urodziła się jako Sinéad O’Connor w [[Glenageary]] w dzielnicy [[Dublin]]a. Imię otrzymała po Sinéad de Valera, żonie irlandzkiego prezydenta [[Éamon de Valera|Éamona de Valery]], a zarazem matce lekarza odbierającego poród przyszłej wokalistki. Drugie imię otrzymała po św. [[Bernadeta Soubirous|Bernadetcie Soubirous]]. Miała czworo rodzeństwa: Josepha, Emeara, Johna oraz Eoina. [[Joseph O’Connor]] jest pisarzem. Jej rodzicami byli John O’Connor (inżynier budowlany, później adwokat) oraz Marie O’Connor. Rodzice artystki rozeszli się, gdy O’Connor miała osiem lat<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.rmf.fm/muzyka/biografia,341,Sinad,OConnor.html| tytuł = Sinéad O’Connor :: Biografia :: RMF FM| opublikowany = www.rmf.fm| język = pl| data dostępu = 2011-02-04}}</ref>. Troje starszych dzieci zamieszkało z matką. O’Connor skarżyła się, że matka znęcała się nad nią psychicznie<ref name="starpulse">{{cytuj stronę| url = http://www.starpulse.com/Music/OConnor,_Sinead/Biography/| tytuł = Sinead OConnor Biography| opublikowany = www.starpulse.com| język = en| data dostępu = 2011-02-05}}</ref>. Próby Johna O’Connora otrzymania opieki nad dziećmi w kraju, który zwykle przyznawał je matkom i nie dopuszczał do rozwodu, przyczyniły się do tego, że John został przewodniczącym Divorce Action Group i czołowym mówcą publicznym.
 
W roku 1979 MagdaSinéad DavittO’Connor opuściła swoją matkę i zamieszkała z ojcem oraz jego nową żoną. W wieku 15 lat za popełnione kradzieże i wagarowanie trafiła do [[zakład poprawczy|domu poprawczego]] Grianán Training Centre, tzw. [[azyle sióstr magdalenek|azylu sióstr magdalenek]]<ref name="starpulse" />. Doświadczenie to wspominała później następującymi słowami: „Po niczym innym nigdy nie doświadczyłam i prawdopodobnie już nie doświadczę takiej paniki, strachu oraz udręczenia”<ref>{{cytuj pismo |nazwisko = |imię = |autor link = |tytuł = |czasopismo = [[Rolling Stone]]|wolumin = |wydanie = |strony = |data = kwiecień 1988|wydawca = |miejsce = |issn =}}</ref>. Pobyt ten miał także swoje zalety, gdyż Sinéad mogła skupić się tam na rozwijaniu swego talentu muzycznego. Jedna z opiekunek z Grianán Training Centre była siostrą Paula Byrne’a, perkusisty zespołu In Tua Nua, który usłyszał O’Connor śpiewającą utwór „Evergreen” [[Barbra Streisand|Barbry Streisand]] na przyjęciu weselnym swojej siostry<ref name="starpulse" />. Nagrała z nimi piosenkę pt. „Take My Hand”, jednak grupa uznała, że Magda (mająca wtedy 15 lat) była zbyt młoda by zostać członkiem zespołu.
 
W 1983 roku ojciec wysłał Magdę do ekskluzywnej [[Religijne Towarzystwo Przyjaciół|kwakierskiej]] szkoły z internatem Newtown w [[Waterford]], instytucji z dużo mniejszym rygorem niż w Grianán. Z pomocą i zachętą swego nauczyciela [[język irlandzki|irlandzkiego]], Josepha Falvy’ego, nagrała demo zawierające cztery utwory, w tym dwa [[cover]]y i dwie jej własne piosenki, które później pojawiły się na pierwszym albumie. Dzięki ogłoszeniu zamieszczonemu w magazynie ''Hot Press'' poznała [[Columb Farrelly|Columba Farrelly’ego]]. Razem zwerbowali kilku innych muzyków i uformowali zespół Ton Ton Macoute, nazwany od imienia [[zombie]] z [[Haiti|haitańskiego]] mitu. Jesienią grupa wyjechała do Waterford, kiedy O’Connor jeszcze uczęszczała do Newtown. Szybko rzuciła jednak szkołę i wyjechała za nimi do Dublina, gdzie za swoje występy dostawali pozytywne opinie mieszkańców. Na ich muzykę miały wpływ zainteresowania Farrelly’ego: czary, [[mistycyzm]] i [[world music|muzyka świata]]. 10 lutego 1985 w wypadku samochodowym zginęła matka O’Connor. Sinéad była wstrząśnięta, pomimo napiętych stosunków, jakie między nimi panowały. Niedługo potem odeszła z zespołu i wyjechała do [[Londyn]]u. Zespół Ton Ton Macoute nie uległ jednak rozpadowi.
Linia 64:
W jednym z wywiadów w 1989 roku wyraziła swoje poparcie dla [[Irlandzka Armia Republikańska|Irlandzkiej Armii Republikańskiej]], za co została skrytykowana<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.allmusic.com/artist/p110558/biography| tytuł = Sinéad O’Connor| opublikowany = www.allmusic.com| język = en| data dostępu = 2011-02-05}}</ref>. Opinię tę podtrzymała rok później<ref name="biography.com" />.
 
Wywołała oburzenie, kiedy w 1990 odmówiła występu w [[New Jersey]], ponieważ przed jej występem miał zostać odśpiewany [[hymn Stanów Zjednoczonych Ameryki]], na co DavittSinéad O’Connor się nie zgodziła<ref name="biography.com" />.
[[Plik:Sinéad O’Connor.jpg|thumb|Sinéad O’Connor podczas koncertu w 2008 roku]]
W 1991 roku artystka zbojkotowała galę rozdania nagród [[Nagroda Grammy w 1991|Grammy]] – miał to być protest przeciwko komercjalizacji ceremonii. Sinéad wygrała wówczas w kategorii [[Nagroda Grammy w kategorii Best Alternative Music Album|Najlepszy Album Muzyki Alternatywnej]] krążkiem ''[[I Do Not Want What I Haven’t Got]]'', lecz nie zaakceptowała tej nagrody i nie pojawiła się na gali<ref name="biography.com">{{cytuj stronę| url = http://www.biography.com/people/sinead-oconnor-9542316 | tytuł = Sinead O’Connor Biography| opublikowany = www.biography.com| język = en| data dostępu = 2011-02-05}}</ref>.
Linia 72:
Piosenkarka skrytykowała [[Kościół katolicki]] za negatywny stosunek do kwestii [[homoseksualizm]]u. Jak przyznała: „Nauczanie przeciwko homoseksualizmowi jest bluźnierstwem”<ref>{{cytuj stronę| url = http://archive.is/Hh4L| tytuł = Sinead O’Connor kontra księża| opublikowany = muzyka.interia.pl| język = pl| data dostępu = 2011-02-04}}</ref>.
 
W kwietniu 1999<ref name="priest">{{cytuj stronę|url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/328709.stm|tytuł=O’Connor becomes a 'priest'|data=1999-05-04|opublikowany=[[BBC News]]|język=en|data dostępu=2012-02-20}}</ref> roku MagdaSinéad DavittO’Connor została [[Kapłaństwo i ordynacja kobiet|ordynowana]] na duchownego Irlandzkiego Ortodoksyjnego Kościoła Katolickiego i Apostolskiego. Ceremonię zorganizowano w Grand Hôtel de la Grotte w [[Lourdes]] we Francji. Piosenkarka przyjęła imię Mother Bernadette Mary (Matka Bernadetta Maria) z rąk byłego biskupa [[Kościół Palmariański|Kościoła Palmariańskiego]], [[Michael Cox (biskup)|Michaela Coxa]]<ref name="priest" />.
 
W 2007 roku skrytykowała ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych, [[George W. Bush|George’a W. Busha]], za to, iż „przynosi chrześcijaństwu złą reputację”<ref>{{cytuj stronę| url = http://web.archive.org/web/20091219234602/http://muzyka.interia.pl:80/alternatywa/news/bush-zlym-chrzescijaninem,958051| tytuł = Bush złym chrześcijaninem| opublikowany = muzyka.interia.pl| język = pl| data dostępu = 2011-02-05}}</ref>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Sinéad_O’Connor”