Johann Daniel Titius: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się jako syn kupca i rajcy miejskiego Jakoba Tietza oraz córki luterańskiego pastora Marie Dorothea von Hanow. Po śmierci ojca został oddany pod opiekę wuja – brata matki, gdańskiego profesora Michaela Christiana von Hanow, który solidnie zajął się jego wykształceniem. Po ukończeniu gimnazjum (1748) wstąpił na [[Uniwersytet w Lipsku]], gdzie otrzymał tytuł magistra (1752). Pozostał na uczelni jako wykładowca filozofii. W kwietniu 1756 roku przyjął nominację profesorską na [[uniwersytetUniwersytet Marcina Lutra w Halle i Wittenberdze|Uniwersytecie w Wittenberdze]], gdzie wykładał matematykę, fizykę, biologię, filozofię i teologię. Już dwanaście lat później został mianowany rektorem tamtejszego uniwersytetu<ref name=":0">{{Cytuj|autor=Przemysław Zientkowski|tytuł=Johann Daniel Titius, [w:] Johan Daniel Titius, Relacja o uczonych mężach pochodzących z miasta Chojnice|data=2016}}</ref>. Znany jest głównie jako współtwórca [[reguła Titiusa-Bodego|reguły Titiusa-Bodego]], dotyczącej średniej odległości planet w [[Układ Słoneczny|Układzie Słonecznym]].