Symfonia: Różnice pomiędzy wersjami

W epoce tej nastąpiło połączenie klasycznej formy i techniki kompozytorskiej [[Ludwig van Beethoven|Beethovena]] z romantyczną ekspresją i wpływem pieśni na charakter tematów. Rozwinęły się tendencje programowe (np. Symfonia fantastyczna [[Hector Berlioz|H.Berlioza]]). Pojawiły się także pomysły wprowadzenia motywu przewodniego. Generalną tendencją romantyzmu było rozbudowa formy, aparatu orkiestry i gęstnienia brzmienia. Do najwybitniejszych twórców tej epoki należeli: [[Robert Schumann]], którego symfonie przenikała romantyczna ekspresja, [[Franz Schubert]], [[Felix Mendelssohn-Bartholdy]], [[Johannes Brahms]], którego 4 symfonie należą do filarów światowego repertuaru koncertowego, [[Piotr Czajkowski]], z którym wiąże się rozwój programowości emocjonalnej, A. Bruckner, który zespolił wagnerowską harmonię i organowe brzmienie orkiestry z techniką Beethovena, wreszcie [[Gustav Mahler]] i [[Hector Berlioz]], których symfonie często trwają ponad godzinę, a ich orkiestry nie mieściły się na scenie.