Ulica Karmelicka w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

}}

[[Plik:Bundesarchiv Bild 101I-134-0796-30, Polen, Ghetto Warschau, Ghettopolizist.jpg|thumb|Getto warszawskie – ulica Karmelicka widziana z ulicy [[Ulica Leszno w Warszawie|Leszno]] (maj 1941)]]

 

Nazwa ulicy, która po raz pierwszy pojawiła się w dokumentach miejskich w 1682, pochodzi od [[Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie|kościoła Narodzenia Najświętszej Maryi Panny]], budowę którego rozpoczął w tym roku zakon [[karmelici|karmelitów trzewiczkowych]]<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Handke | imię = Kwiryna | tytuł = Dzieje Warszawy nazwami pisane | wydawca = Muzeum Historyczne m.st. Warszawy | miejsce = Warszawa | data = 2011 | strony = 154-155 | isbn = 978-83-62189-08-3}}</ref>.

W latach 1943–1944 Niemcy spalili i zburzyli niemal całą zabudowę szopów i ulicy Karmelickiej. Ocalały jedynie [[Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Warszawie|kościół Narodzenia NMP]] i budynek Szpitala Ewangelickiego (zniszczony w 1944 podczas [[powstanie warszawskie|powstania warszawskiego]]). Po [[Powstanie w getcie warszawskim|powstaniu w getcie warszawskim]] odcinek współczesnej ulicy pomiędzy ulicami: [[Ulica Gęsia w Warszawie|Gęsią]] (Anielewicza) i Wołyńską (Lewartowskiego) znalazł się w obrębie obozu koncentracyjnego [[Warschau (KL)|KL Warschau]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Kopka | imię = Bogusław | tytuł = Konzentrationslager Warschau. Historia i następstwa | wydawca = Instytut Pamięci Narodowej | miejsce = Warszawa | data = 2007 | strony = 629 | isbn = 978-83-60464-46-5}}</ref>. W miejscu wzniesionego po wojnie budynku pod nr 17a znajdowało się obozowe krematorium<ref>{{Cytuj pismo | nazwisko = Kozubal | imię = Marek | tytuł = Koniec sporu historyków: wiadomo, gdzie był KL Warschau | czasopismo = Rzeczpospolita | strony = A6 | data = 12 kwietnia 2017}}</ref>.

 

 

== Otoczenie ==