Luoyang: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: Dodanie treści |
→Luoyang jako centrum buddyjskie: poprawa linków |
||
Linia 62:
Budowa tego klasztoru była najbardziej wyróżniającym się przykładem budownictwa buddyjskiego tego okresu. Książę Cheng w memoriale przedstawionym wdowie cesarskiej Ling w 518 r. twierdził, iż w Luoyangu znajdowało się wówczas 500 klasztorów, nie licząc licznych stup i pagód. Zaznaczył, że jest to 1/3 wszystkich buddyjskich świątyń znajdujących się w okolicy Luoyangu. Żeby to lepiej uzmysłowić, Yang Xuanzhi w swojej pracy ''Luoyang jialanji'' (''Zapiski z klasztorów Luoyangu'') z 547 r. ocenił, że w Luoyangu znajdowało się wówczas 109,000 gospodarstw domowych, które liczyły pomiędzy 500,000 a 600,000 osób. A w samym mieście doliczył się 1367 świątyń buddyjskich, zarówno dużych jak i małych<ref>Kenneth Ch'en. Buddhism in China. A Historical Survey. Str. 160, 162, 163</ref>.
Ekstrawagancki klasztor Yongning wyczerpał praktycznie skarbiec cesarski. Pierwszą oznaką nadchodzącej ekonomicznej katastrofy był wzrost cen złota, jednak zbliżający się kryzys całkowicie umykał rządzącym i całemu dworowi. Szybko narosła rebelia, a Luoyang był samym centrum katastrofy. W 534 r. w czasie burzy piorun wzniecił ogień, który w ciągu trzech miesięcy strawił cały klasztor Yongning. W 547 r. Yang Xuanzhi wizytował Luoyang i zobaczył zdewastowane miasto, pełne ruin i popiołu, które stało się siedliskiem dzikich zwierząt i pastwiskiem dla krów. Zgodnie ze słowami Buddy: "Nietrwałe są wszystkie złożone rzeczy" upadł Luoyang i Północna Dynastia Wei. Jednak ten sam lud [[Tuoba]] mocno zmotywowany wiarą w buddyzm drążył skały w [[Groty Dziesięciu Tysięcy Buddów|Longmen]] i [[Groty Yungang|Yungang]], które stały się symbolem ich oddania buddyzmowi<ref>Kenneth Ch'en. Buddhism in China. A Historical Survey. Str. 163</ref>.
== Zabytki i atrakcje turystyczne ==
| |||