Serbia Nedicia: Różnice pomiędzy wersjami

== Polityka wewnętrzna ==

Polityka wewnętrzna Serbii była podporządkowana niemieckiemu prawu. Prawo to, oparte na [[rasizm]]ie, przewidywało, że wszyscy Żydzi i Romowie (oraz osoby o poglądach lewicowych) zostaną uwięzieni. Dwoma głównymi więzieniami Serbii były [[obóz koncentracyjny|obozy koncentracyjne]] [[Obóz koncentracyjny Sajmište|Sajmište]] i [[Obóz koncentracyjny Banjica|Banjica]]. Rząd Milana Nedicia był wspierany przez [[Dimitrije Ljotić|Dymitra Ljoticia]] i jego partię [[ZBOR]]. Jednym z głównych celów polityki rządu było zdławienie wszelkiego oporu przeciw okupacji kraju przez siły niemieckie. Szczególny priorytet uzyskało ograniczanie ruchu oporu po masakrze w [[Kragujevac]]u, gdzie żołnierze [[Wehrmacht]]u zabili, w odwecie za atak na swój oddział, wielu mieszkańców (100 cywilów za każdego zmarłego żołnierza niemieckiego i 50 za każdego rannego). Siły Nedicia walczyły z partyzantami oraz czetnikami, którzy nie chcieli się zgodzić na podpisanie układu o współpracy. Pod rządami Nedicia Belgrad w 1942 Niemcy ogłosili ''strefą wolną od Żydów'' ([[język niemiecki|niem.]] ''Judenfrei'')<ref group="uwaga">W czasie okupacji niemieckiej zostało zamordowanych 14&nbsp;500 spośród liczącej 15&nbsp;000 osób ludności żydowskiej w Serbii</ref>. Po tym jak [[Republika Užicka|Republika Užička]] została wyzwolona spod panowania Niemiec przez połączoną operację partyzantów komunistycznych i [[Królewskie Wojska Jugosłowiańskie w Ojczyźnie|czetników]] na jesieni 1941, walki z Niemcami na terenie Serbii były sporadyczne. Partyzanci i czetnicy w Serbii byli głównie zaangażowani w walkę przeciw sobie i tylko czasami atakowali siły niemieckie.

{{Uwagi}}