Wigilia św. Jana: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Uwagi ==

<ref name="uwaga1">„Dzień św. Jana Chrzciciela, zwłaszcza wieczór wigilijny i noc świętojańska, skrzyżowały się ze starożytnymi pogańskimi tradycjami letniego przesilenia słonecznego, z tradycjami najdłuższego dnia w ciągu roku.” w: Henryk Paszkiewicz. ''Polska i jej dorobek dziejowy w ciągu tysiąca lat istnienia: Zarys''. ''cz. 1. Ziemia i człowiek. cz. 2. Historia''.</ref>

<ref name="uwaga10">„Jest to okres przede wszystkim święcenia ziół leczniczych, które zbiera się w wigilię lub dzień świętego Jana, Bożego Ciała, na Matkę Boską Zielną i święci, niezależnie od lokalnych parafialnych uroczystości błogosławieństwa roślin.” w: ''Etnografia Polski: przemiany kultury ludowej'': t. 2. 1981. s. 145.</ref>

 

== Przypisy ==

<ref name="Etno">''Etnografia Polski: przemiany kultury ludowej: t. 2'', 1981; „Istnieje grupa ziół świętojańskich, do których należały dawniej: [[dziurawiec]], [[pokrzywa]], [[Paprocie|paproć]], [[bylica]], boże drzewko, lulek czarny, [[jaskier]] i kopytnik i współcześnie: bylica-piołun, dziki bez czarny, [[dziurawiec]] (''dzwonek czerwonym, ziele świętego Jana''), [[Ruta (roślina)|ruta]], [[rosiczka]], [[łopian]], [[biedrzeniec]], czarny bez, [[mięta]],...” w: ''Konteksty: polska sztuka ludowa: antropologia kultury, etnografia, sztuka'', t. 48, s. 111.; Barbara Ogrodowska. ''Święta polskie: tradycja i obyczaj''. 1996.</ref>

<ref name="Kubac">Wacław Kubacki. ''Sen nocy letniej'', 70. s. 75.</ref>