Spółgłoska przedniojęzykowa: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: ja:舌頂音 |
BartekChom (dyskusja | edycje) m poprawa łącz |
||
Linia 14:
* [[spółgłoska apikalna|spółgłoski apikalne]] artykułowane przy pomocy czubka języka,
* [[spółgłoska laminalna|spółgłoski laminalne]] artykułowane przy części języka znajdującej się za jego brzegiem,
* [[
Przy artykulacji głosek przedniojęzykową ważną rolę odgrywa ułożenie języka (płaskie, wzniesione, wysokie), a w przypadku [[sybilant]]ów także szerokość utworzonej szczeliny (szeroka, wąska, bardzo wąska). Poza tym znaczenie może mieć ułożenie czubka języka, który może się znajdować u nasady dolnych zębów lub być uniesiony do góry.
Linia 39:
W [[język polski|języku polskim]] typowa realzacja głosek {{IPA|[t, d, s, z, n]}} jest związana z zębami
(dokładniej jest [[spółgłoska laminana|laminalno]]-[[spółgłoska zębowa|dentalna]]), a tylko przed spółgłoskami dziąsłowymi [[spółgłoska szczelinowa|szczelinowymi]] i [[spółgłoska zwarto-szczelinowa|zwarto-szczelinowymi]] występują warianty o artykulacji dziąsłowej. W [[języku angielskim|języku angielskim]] {{IPA|[t, d, s, z, n]}} mają artykulację dziąsłowa (dokładniej [[spółgłoska lamino|apikalno]]-[[spółgłoska
W języku polskim wymowa {{IPA|[tʃ, dʒ, ʒ, ʃ]}} jest silniej związana z dziąsłami (dokładniej można o artykualacji laminalno-(post)alweolarnej), język ułożony jest płasko. Wymowa tych głosek w języku angieskim jest bardziej zadziąsłowa, a język (w części [[spółgłoska środkowojęzykowa|lanialno-predorsalnej]]) jest lekko wzniesiony w kierunku zadziąsłowej części podniebienia twardego.
| |||