Zdenko Kožul: Różnice pomiędzy wersjami

Pierwszym poważnym sukcesem Kožula było zdobycie w roku [[1982]] tytułu mistrza świata juniorów do lat 16. Od połowy [[Lata 80. XX wieku|lat osiemdziesiątych]] należał do ścisłej czołówki szachistów [[Jugosławia|jugosłowiańskich]] (w latach 1989 oraz 1990 dwukrotnie zwyciężał w mistrzostwach tego kraju). W latach [[1992]] - [[1993]] bronił barw [[Bośnia i Hercegowina|Bośni i Hercegowiny]], a od roku 1993 reprezentuje Chorwację. W roku 1988 podzielił I miejsce w [[System szwajcarski|otwartym]] turnieju w [[Šibenik]]u, zaś dwa lata później zadebiutował na [[Olimpiada szachowa|olimpiadzie szachowej]] w [[Nowy Sad|Nowym Sadzie]], zdobywając brązowy medal za indywidualny wynik na III szachownicy. Do roku [[2006]] ośmiokrotnie wystąpił na olimpiadach (w latach 1998 - 2006 pięciokrotnie na I szachownicy), zdobywając łącznie 54,5 pkt w 95 partiach. W latach 1992 - 2006 wystąpił również sześciokrotnie w narodowej drużynie na [[Drużynowe mistrzostwa Europy w szachach|drużynowych mistrzostwach Europy]], zaś w roku [[1997]] - na [[Drużynowe mistrzostwa świata w szachach|drużynowych mistrzostwach świata]]. W roku [[2004]] w [[Trypolis (Libia)|Trypolisie]]ie zanotował bardzo dobry występ na [[Mistrzostwa świata w szachach|mistrzostwach świata FIDE]] rozegranych [[System pucharowy|systemem pucharowym]], w których po zwycięstwach nad m.in. [[Siergiej Rublewski|Siergiejem Rublewskim]] i [[Michaił Gurewicz|Michaiłem Gurewiczem]] awansował do IV rundy (w rundzie tej przegrał z [[Weselin Topałow|Weselinem Topałowem]]). Największy sukces w dotychczasowej karierze odniósł w roku 2006, zdobywając w [[Kuşadası]] tytuł [[Mistrzostwa Europy w szachach|mistrza Europy]]. Rezultat ten był sporym zaskoczeniem, gdyż przed zawodami nie był traktowany jako kandydat do zajęcia medalowego miejsca (na liście startowej, uszeregowanej według posiadanego rankingu, posiadał dopiero 17 numer startowy).