Spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Gregul (dyskusja | edycje)
m lit./ort.
Nolik (dyskusja | edycje)
ł sceniczne jest przedniojęzykowo-ZĘBOWE
Linia 6:
Spółgłoski dziąsłowe mogą być '''apikalne''' (czubek języka dotyka dziąseł) lub laminalne (z dziąsłami styka się górna powierzchnia języka). W większości języków /t/, /d/, /l/ i /n/ są apikalne, a /s/ i /z/ są laminalne. Ze spółgłoskami zwartymi laminalnymi mamy do czynienia w [[język francuski|języku francuskim]]. [[język hiszpański|Hiszpańskie]] /s/ jest apikalne w [[Kastylia|kastylijskim]], ale laminalne w reszcie Hiszpanii i w [[Ameryka Południowa|Ameryce]].
W [[język baskijski|języku baskijskim]] apikalne /s/ i /ts/ są odrębnymi fonemami i kontrastują z laminalnymi (zapisywanymi ''z'' i ''tz'').
 
Rosyjskie ''л'' twarde (''ł'') oznacza {{IPA|[[spółgłoska przedniojęzykowo-dziąsłowa welaryzowana|[ɫ]]]}}. Jest to też polskie tak zwane ''ł'' [[wałczenie|sceniczne]].
 
Zbliżone do spółgłosek dziąsłowych są [[spółgłoska zadziąsłowa|spółgłoski zadziąsłowe]] i spółgłoski z [[retrofleksja|retrofleksją]]