Wikipedysta:Rumcais/brudnopis4: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Zgryz otwarty''' (łac. ''occlusio aperta'') – wada zgryzu pionowa, dla której charakterystyczny jest ujemny nagryz pionowy (szpara niedogryzowa), czyli zmniejszenie punktów zwarcia między łukami przeciwstawnymi. Zaburzone są odgryzanie i żucie pokarmów, rozległa wada może prowadzić do wydłużenia dolnego odcinka twarzy.
Etiologia zgryzu otwartego często być związana z parafunkcjami (in. szkodliwymi nawykami) takimi jak ssanie palca, smoczka lub wargi dolnej. Wada ta może powstawać także w wyniku zaburzeń czynności języka.
== Podział ==
Linia 18:
=== Zgryz otwarty całkowity ===
Rozległa wada ze znacznym rozchyleniem podstaw szczęk, związanie również z odgięciem trzonu żuchwy. Szpara niedogryzowa jest rozległa na wysokość i szerokość, łuki zębowe mogą się stykać nawet jedynie w obrębie ostatnich zębów trzonowych. Wydłużony jest odcinek szczękowy twarzy (tzw. zespół długiej twarzy), obie wargi mogą być wiotkie, a warga górna – skrócona. Znacznie zaburzenia dotyczą czynności mowy i żucia, odgryzanie jest niemożliwe.
== Leczenie ==
Kluczowym aspektem leczenia jest wykrycie przyczyny schorzenia – zgryzy otwarte będące wynikiem parafunkcji leczy się szybko, wada nie nawraca. Trudniejsza jest terapia zgryzów otwartych powstałych w wyniku zaburzeń funkcji języka, które mogą powodować ponowne powstawanie wady.
Regulując zgryz doprowadza się do zahamowania wzrostu pionowego tych zębów, które dochodzą do płaszczyzny zgryzowej, pozostałym zębom stwarza się warunki dojścia do kontaktów zwarciowych z zębami przeciwstawnymi. Stosując aparaty czynnościowe Andresena lub Baltersa osłania sie masą akrylową powierzchnie żujące zębów dochodzących do zwarcia z zębami przeciwstawnymi, a od pozostałych odprowadza się język sprężynkami lub masą akrylową, z kolei wargi – łukami wargowymi, pelotkami lub tarczami akrylowymi.
W przypadku powikłanego zwężenia górnego łuku zębowego, stosuje się płytę aktywną górną z bocznymi wałami nagryzowymi oraz zaporami dla języka z każdej strony płyty.
Leczenie aparatami stałymi wymaga użycia łuku dolnego zwiększającego krzywą Spee, wyciągów międzyszczękowych oraz zewnątrzustnych pionowych. Regulacja wady wymaga dłuższej retencji.
Zgryz otwarty całkowity wymaga wspólnego leczenia chirurgiczno-ortodontycznego – łuki są najpierw kształtowane osobno a dzięki operacji ustawiają się w prawidłowym zaguzkowaniu. Leczenie przynosi prawidłowy zgryz, ale nie poprawia rysów twarzy.
W przypadku zaburzenia mowy wdraża się towarzyszące leczenie foniatryczno-logopedyczne.
{{Przypisy}}
| |||