Leninizm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
m lit.
Linia 36:
Znajdując się za granicą, Trocki w swoich pismach prezentował własną interpretację leninizmu, którą nazwano później [[trockizm]]em<ref>Janusz Janicki ''Lewacy'' 1981, Książka i Wiedza s.90</ref>. Oskarżał on Stalina o zdradę rewolucji. Trocki, jak również niemal wszyscy byli rewolucyjni towarzysze Lenina, nazywani „Starymi Bolszewikami”, zostali systematycznie wymordowani z rozkazu Stalina<ref>[http://iberianature.com/barcelona/history-of-barcelona/barcelona-radical-history/ramon-mercader-trotskys-assassin/ Ramon Mercader trotskys assasin]</ref>.
 
W [[Chińska Republika Ludowa|Chinach]] stalinowska struktura organizacyjna została wykorzystana przy tworzeniu [[Komunistyczna Partia Chin|Komunistycznej Partii Chin]]; później chińscy komuniści utworzyli teorię [[maoizm]]u, która obecnie popularna jest pośród wielu rewolucyjnych ruchów [[Trzeci Świat|Trzeciego Świata]]. Główną różnicą pomiędzy pomysłami Lenina a [[maoizm]]em było to, iż w leninizmie (nawet w niedorozwiniętych przemysłowo krajach) głównym motorem rewolucji miał być miejski proletariat, [[Mao Zedong]] postawił natomiast na chłopstwo. Ideologia maoizmu była ponadto od początku znacznie urozmaicona o elementy narodowe<ref>Aleksiej Rumiancew, Źródła i ewolucja „idei Mao Tse-tunga”, Warszawa 1974, s. 34-35</ref>. Po śmierci Mao kierownictwo partii odeszło od maoizmu, ponownie określając swoją ideologię jako marksizm-leninizm<ref>[http://en.people.cn/206215/206216/7997750.html "Ideological Foundation of the CPC". People's Daily. Central Committee of the Communist Party of China.]</ref>. Choć według wielu analityków współczesna KPCh jest daleka od od ortodoksyjnego marksizmu-leninizmu, ona sama uważa się za siłę konsekwentnie komunistyczną<ref>Shambaugh 2008, s. 104.</ref>
 
Po śmierci Stalina radziecki leninizm uległ dalszym przemianom. Radziecki marksizm-leninizm uzasadnił [[nacjonalizm]] a każde zwycięstwo ZSRR przedstawiane było jako zwycięstwo ruchu komunistycznego jako całości. Radziecki nacjonalizm był w dużej mierze oparty na etnicznym nacjonalizmie rosyjskim. Jeśli dotychczas marksizm-leninizm podkreślał znaczenie konfliktu światowego między kapitalizmem a socjalizmem od czego później znacznie odstąpiono przyjmując doktrynę zwaną jako ''[[pokojowe współistnienie]]''<ref>Smith 1991, s. 82.</ref>.