Megiddo: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Andrzei111 przeniósł stronę Megiddo (park narodowy) do Megiddo: zbyt pochopnie, przywracam
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Bot poprawa: linki wewnętrzne, apostrofy, cudzysłowy itp.
Linia 1:
{{Inne znaczenia|parku narodowego w Izraelu|[[Megiddo (kibuc)|kibuc Megiddo]]}}
{{Park narodowy infobox
| nazwa_parku = Park Narodowy Megiddo
Linia 20:
| www = http://old.parks.org.il/BuildaGate5/general2/data_card.php?Cat=~25~~584902694~Card12~&ru=&SiteName=parks&Clt=&Bur=766188709
}}
'''Megiddo''' ([[język hebrajski|hebr.]] מגידו, [[język arabski|arab.]] ‏تل المتسلم, ''Tell el-Mutesellim''; [[język polski|pol.]] ''Miejsce tłumów'') – [[Starożytność|starożytne]] [[miasto]] i [[stanowisko archeologiczne]] znajdujące się w [[Dolna Galilea|Dolnej Galilei]], na północy [[Izrael]]a. Od 1966 roku obszar chroniony jest przez Park Narodowy Megiddo (hebr. גן לאומי תל מגידו; [[język angielski|ang.]] Megiddo National Park). W 2005 roku obszar został zarejestrowany wraz z ruinami miast [[Chasor|Tel ChacorChasor]] i [[TelBeer Szewa (ruiny)|Beer Szewa]] na [[lista światowego dziedzictwa UNESCO|liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO]].
 
== Położenie ==
Linia 44:
|link = http://whc.unesco.org/en/list/1108
}}
Wzgórze Tell Megiddo jest [[stanowisko archeologiczne|stanowiskiem archeologicznym]] typu [[tell]]. Odkryto na nim 20 kolejnych warstw historycznych. Samo wzgórze wznosi się zaledwie 60 metrów powyżej dna Doliny Jezreel, jednak zajmuje strategiczną pozycję na skrzyżowaniem ważnych dróg prowadzących z [[Zatoka Hajfy|Zatoki Hajfy]] do [[Bet Sze’an]] i [[Rów Jordanu|Doliny Jordanu]], oraz z [[równina Szaron|równiny Szaron]] do [[Wzgórza Golan|Wzgórz Golan]] i dalej do [[Damaszek|Damaszku]]. Jeszcze w [[starożytność|starożytności]] dostrzeżono znaczenie tego miejsca, które umożliwiało sprawowanie kontroli nad skrzyżowaniem szlaków handlowych i stanowiło klucz do obrony Doliny Jordanu (od południa) i równiny przybrzeżnej (od północy){{odn|zbiorowa|1991|s=306}}. Kontrola nad wejściem do Wadi Ara umożliwiała czerpanie zysków ze [[starożytność|starożytnego]] szlaku handlowego [[Via Maris]], łączącego [[Starożytny Egipt|Egipt]] z [[Asyria|Asyrią]]. Dodatkowym korzystnym czynnikiem była żyzność ziem Doliny Jezreel oraz dostępność wody i innych potrzebnych surowców w okolicy. Wszystko to razem powodowało, że już od najdawniejszych czasów Tell Megiddo było zamieszkane. Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z [[chalkolit]]u z IV tysiąclecia [[Przed naszą erą|p.n.e.]] W owym czasie istniała tutaj niewielka wioska{{odn|Sanger|2000|s=184}}. Na początku III tysiąclecia p.n.e. ([[epoka brązu]]) Megiddo było już miastem otoczonym [[mur obronny|murami obronnymi]]. Domy były położone przy utwardzonych ulicach, które z czasem wyposażono w [[kanalizacja|kanalizację]]{{odn|Bahn|2006|s=332}}. W XX wieku p.n.e. Megiddo było warownym miastem z bogatą [[świątynia|świątynią]]. Całe miasto zajmowało powierzchnię około 20 hektarów, a na wzgórzu wznosiła się [[cytadela]]. Większość ludności mieszkała na wschodnich zboczach wzgórza, chroniąc się w cytadeli w razie niebezpieczeństwa. Po kolejnej przebudowie miasta zauważalne jest wyodrębnienie się władzy świeckiej od religijnej - powstał [[pałac]] w pobliżu [[brama miejska|bramy miejskiej]]. Prace archeologiczne odkryły między innymi tzw. „wyżynę” kananejską - wielki kopiec o charakterze kultowym (XIX wiek p.n.e.), system zaopatrzenia miasta w wodę, mury obronne wraz z bramami, zbudowane w podobny sposób jak w [[Gezer]] i [[Chasor|Tel ChacorChasor]]. Nazwa miasta Megiddo pojawia się w grupie egipskich [[teksty złorzeczące|tekstów złorzeczących]] z XX-XVIII wieku p.n.e.{{odn|Negev|2002|s=432}} Warstwy archeologiczne z końca XIX wieku p.n.e. wskazują na upadek kultury miejskiej Megiddo. Na ruinach starożytnego miasta zamieszkała ludność [[nomada|koczownicza]] tworząca tymczasowe struktury budowlane. Okres ten jednak bardzo szybko minął, gdyż wykopaliska ujawniły kolejne ślady życia miejskiego z odnalezionymi fragmentami [[ceramika|ceramiki]]{{odn|Bahn|2006|s=332}}.
 
W XVII wieku p.n.e. rozpoczęła się nowa era w historii Megiddo - miasto otrzymało status [[miasto-państwo|miasta-państwa]]. Wybudowano wówczas nowe [[fortyfikacja|fortyfikacje]], powstał nowy pałac, przy którym zbudowano nową bramę. Zniszczenia kolejnej warstwy archeologicznej wskazują, że miasto zostało zniszczone. Wykopaliska z XVI wieku p.n.e. ujawniły bogaty zbiór narzędzi oraz rozbudowane wschodnie skrzydło pałacu. Jednak do najciekawszych artefaktów należy zbiór rzeźb z [[kość słoniowa|kości słoniowej]] pochodzący z Egiptu i [[Lewant]]u. Zbiór nosi nazwę „Kość słoniowa z Megiddo” i zawiera 380 rzeźbionych przedmiotów. Do najpiękniejszych należy kwadratowa rzeźba z wizerunkami lwów i sfinksów{{odn|Bahn|2006|s=332}}. Na początku XV wieku p.n.e. miasto weszło w koalicję z [[Kananejczycy|Kananejczykami]], którzy mieli wsparcie militarne imperium [[Mitanni]]. W 1478 roku p.n.e. Megiddo otwarcie wystąpiło przeciwko władzy egipskiej. Doszło wówczas do [[bitwa pod Megiddo (XV w. p.n.e.)|bitwy pod Megiddo]], w której wojska faraona [[Totmes III|Totmesa III]] rozbiły koalicję książąt syryjskich. Samo miasto zostało zdobyte i zniszczone{{odn|zbiorowa|2009|s=180}}. Megiddo szybko stało się [[twierdza|twierdzą]] i ważnym ośrodkiem egipskiej administracji w regionie. Następnie Megiddo pojawia się w [[listy z Amarna|listach z Amarna]], które są datowane na XIV wiek p.n.e. (EA 234, 242, 243, 244, 245, 246, 248 i 365){{odn|Chavalas|2006|s=182-214}}. Około 1350 roku p.n.e. miasto zostało ponownie zniszczone i odbudowane. W połowie XIII wieku p.n.e. na tutejsze wybrzeża zaczęły napływać [[Ludy Morza]], za których sprawą Megiddo zostało zniszczone{{odn|Miloš|1979|s=82}}.
Linia 53:
Po rozpadzie królestwa, Megiddo weszło w skład północnego [[Królestwo Izraela (państwo północne)|Królestwa Izraela]]. Za panowania króla [[Omri]] w IX wieku p.n.e. wybudowano nową bramę obronną, a z czasów króla [[Achab]]a pochodzą stajnie mogące pomieścić nawet kilka tysięcy koni do [[rydwan]]ów. Rozbudowując fortyfikacje wykopano głęboki tunel podziemny umożliwiający dostęp do źródeł wody{{odn|Finkelstein|2007|s=167-173, 188-193}}. W 841 roku p.n.e. w Megiddo zmarł król judzki [[Ochozjasz (król Judy)|Ochozjasz]]<ref group=uwaga>Zobacz: [[2 Księga Królewska]] 9,27: „''Kiedy Ochozjasz, król judzki, zobaczył to, uciekał drogą na Bet-Haggan. Lecz Jehu ścigał go i rozkazał: Także jego zabijcie! Zranili go więc na jego rydwanie u wejścia do Gur, które leży przy Jibleam. A on uciekał dalej do '''Megiddo''', gdzie umarł.''”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.</ref>. Około 835 roku p.n.e. Królestwo Izraela najechał asyryjski król [[Chazael]], który zniszczył Megiddo i całe północne królestwo. Następni królowie izraelscy zręcznie odzyskali utracone terytorium i rozpoczęli odbudowę zniszczonej twierdzy. Za czasów [[Jeroboam II|Jeroboama II]] Megiddo odzyskało swoje znaczenie. Miasto zbudowano w oparciu o sieć równoległych i przecinających się ulic. Wykopaliska odkryły duże [[silos (magazyn)|silosy]] na zboże. Jednak słabość ówczesnych fortyfikacji wskazuje na osłabienie militarne i gospodarcze, co było charakterystyczne dla końcowej fazy istnienia Królestwa Izraela. Po śmierci króla Jeroboama II doszło do wewnętrznej walki o władzę, dzięki czemu [[Asyria|Asyryjczycy]] z łatwością podbili Izrael. W 734 roku p.n.e. Megiddo zostało zdobyte, jednak tym razem nie zniszczono go. Miasto zostało przekształcone w nowe centrum asyryjskiej administracji, a tutejsze stajnie koni były siedzibą elitarnej jednostki jazdy asyryjskiej. Prowadziła ona wojny z położonym na południu [[Królestwo Judy|Królestwem Judy]]. Podczas panowania króla judzkiego [[Jozjasz]]a doszło do załamania potęgi Asyrii. Jozjasz podjął próbę powstrzymania Egiptu przed zajęciem obszarów dawnego północnego Królestwa Izraela i zastąpił drogę wojskom faraona [[Necho II]] pod Megiddo w 609 roku p.n.e.<ref group=uwaga>Zobacz: [[2 Księga Kronik]] 35,22: „''Jozjasz jednak nie odwrócił się od niego i postanowił z nim walczyć. Nie usłuchał słów Neko, pochodzących z ust Bożych, i wystąpił do walki na równinie '''Megiddo'''.''”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.</ref> [[Bitwa pod Megiddo (609 p.n.e.)|Bitwa pod Megiddo]] zakończyła się klęską, a sam król poległ<ref group=uwaga>Zobacz: 2 Księga Królewska 23,29-30: „''(29) Za jego czasu faraon Neko, król egipski, wyruszył do króla asyryjskiego nad rzekę Eufrat. Gdy król Jozjasz wyszedł przeciw niemu, Neko spowodował jego śmierć w '''Megiddo''', zaraz przy pierwszym spotkaniu. (30) Słudzy jego odwieźli na rydwanie jego zwłoki z '''Megiddo''', sprowadzili je do Jerozolimy i pochowali w jego grobowcu. Lud kraju wziął Joachaza, syna Jozjasza, namaścił go i obrał królem w miejsce jego ojca.''”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.</ref>. Miasto Megiddo zostało zniszczone i nigdy już nie odzyskało swojej świetności{{odn|Tschirschnitz|1994|s=256-258}}. W warstwie wykopalisk z VI wieku p.n.e. widnieją pozostałości niewielkiego fortu, który zapewne pełnił funkcję koszarów wojsk perskich. Fort został opuszczony wraz z upadkiem [[starożytny Izrael w okresie perskim|Persji]]. O mieście Megiddo wspominał jeszcze prorok [[Zachariasz (prorok)|Zachariasz]] w jednym ze swoich [[prorok|proroctw]]<ref group=uwaga>Zobacz: [[Księga Zachariasza]] 12,11: „''W owym dniu będzie wielki płacz w Jeruzalem, podobny do płaczu w Hadad-Rimmon na równinie '''Megiddo'''.''”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.</ref>. [[Nowy Testament]] używa nazwy tego miasta jako symbolu dla ostatniej bitwy: [[Har-Magedon]] („wzgórze Megiddo”)<ref group=uwaga>Zobacz: [[Apokalipsa św. Jana]] 16,16: „''I zgromadziły ich na miejsce, zwane po hebrajsku '''Har-Magedon'''''”. Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.</ref>.
 
Pod koniec IV wieku p.n.e. wojska [[starożytna Macedonia|macedońsko-greckie]] podbiły [[Anatolia|Azję Mniejszą]], [[Syria|Syrię]] i [[Fenicja|Fenicję]]. [[Aleksander Macedoński]] założył w Megiddo nowe miasto, było ono jednak położone już poza starożytnym wzgórzem Tell Megiddo. Przetrwało ono do czasów stłumienia w 135 roku [[Naszej ery|n.e.]] żydowskiego [[Powstanie Bar-Kochby|powstania Bar-Kochby]]. Rzymski cesarz [[Hadrian]] rozkazał wówczas zbudowanie przy tutejszym skrzyżowaniu dróg obozu nazwanego ''Legio'' (pol. ''Legion''). W ten sposób Rzymianie strzegli strategicznego przejścia Wadi Ara, oraz kontrolowali linię komunikacyjną łączącą nadmorską równinę z Doliną Jezreel{{odn|Pringle|1993|s=3}}. Gdy w III wieku rzymskie wojska zostały wycofane, Legio stało się miastem o nazwie ''Maximianopolis'', na cześć cesarza [[Maksymian]]a{{odn|Khalidi|1992|s=334}}. Po podboju muzułmańskim nazwę osady zmieniono na [[Ladżdżun]] (arabskie słowo „''ladżdżun''” wywodzi się z rzymskiego „''legio''”, i oznacza [[legion]]){{odn|Cline|2002|s=115}}. [[Wyprawy krzyżoweKrucjata|Krzyżowcy]] przywrócili mu rzymską nazwę ''Legio'', ale używali także nazw ''Ligum'' i ''le Lyon''. W 1182 roku miasto ponownie zajęli muzułmanie, którzy powrócili do nazwy Ladżdżun. W 1596 roku miasto Ladżdżun zostało włączone do [[Imperium Osmańskie|Imperium osmańskiego]]. Walki wewnętrzne toczone w drugiej połowie XVIII wieku spowodowały stopniowy upadek miasta, i jego degradację do statusu wioski{{odn|Hütteroth|1977|s=190}}.
 
W trakcie działań wojennych [[I wojna światowa|I wojny światowej]] doszło w pobliżu do [[bitwa pod Megiddo (1918)|bitwy pod Megiddo (1918)]]. [[British Army|Brytyjskie wojska]] złamały opór Turków i przejęły kontrolę nad [[Palestyna|Palestyną]]. W 1922 roku formalnie utworzono [[Palestyna (mandat)|Brytyjski Mandat Palestyny]]. Podczas [[I wojna izraelsko-arabska|I wojny izraelsko-arabskiej]] pod koniec maja 1948 roku siły żydowskie zajęły i zniszczyły arabską wioskę Ladżdżun<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.palestineremembered.com/Jinin/al-Lajjun/index.html | tytuł = Welcome To al-Lajjun | data dostępu = 2012-12-22 | autor = | opublikowany = | praca = Palestine Remembered| data = | język = en}}</ref>. Na początku 1949 roku powstał tutaj żydowski kibuc [[Megiddo (kibuc)|Megiddo]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.romgalil.org.il/cds/471/ | tytuł = Megiddo | data dostępu = 2015-04-13 | praca = Rom Galil | język = en}}</ref>. Kiedy w 1964 roku papież [[Paweł VI]] odwiedził [[Ziemia Święta|Ziemię Świętą]], ze względu na znaczenie Megiddo dla [[judaizm]]u i [[chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]], wybrał to miejsce na spotkanie z prezydentem Izraela [[Zalman Szazar|Zalmanem Szazar]] i premierem [[Lewi Eszkol]]em. Dla ochrony parku archeologicznego w styczniu 1966 roku utworzono Park Narodowy Megiddo<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.iaa-conservation.org.il/Projects_Item_heb.asp?site_id=41&subject_id=10 | tytuł = Tell Megiddo | data dostępu = 2015-04-13 | praca = Israel Antiquities Authority | język = he}}</ref>. Miejsce to zostało w 2005 roku wpisane na [[lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO]] (wraz z ruinami miast [[Chasor|Tel ChacorChasor]] i [[TelBeer Szewa (ruiny)|Beer Szewa]])<ref name=unesco>{{cytuj stronę | url = http://whc.unesco.org/en/list/1108/ | tytuł = Biblical Tels - Megiddo, Hazor, Beer Sheba | data dostępu = 2012-06-22 | praca = UNESCO World Heritage Centre | język = en}}</ref>.
=== Asyryjska prowincja Megiddo ===
Asyryjska prowincja Megiddo utworzona została z północnej części [[Królestwo Izraela (państwo północne)|królestwa Izraela]] po tym, gdy ziemie te zostały zdobyte i przyłączone do [[Asyria|Asyrii]] przez króla [[Tiglat-Pileser III|Tiglat-Pilesera III]] (744-727 p.n.e.)<ref name=people>hasło ''Megiddo (place)'', w: {{cytuj stronę | url = http://www.ucl.ac.uk/sargon/peoplegodsplaces/#megiddoplace| tytuł = Assyrian empire builders - People, gods and places| data dostępu = 2015-09-22| autor = | opublikowany = ucl.ac.uk| praca = | data = | język =en}}</ref>. O wydarzeniach tych milczą wprawdzie inskrypcje tego władcy, ale wzmianka o nich znalazła się w [[Biblia|Biblii]] (2 Krl 15,29)<ref name=Radner>Radner K., ''Provinz. C'', w: ''Reallexikon...'', s. 61.</ref>. Przypuszcza się, iż miały one miejsce w 732 r. p.n.e., w trakcie wyprawy wojennej Tiglat-Pilesara III, która doprowadziła do zajęcia i zaanektowania [[Damaszek|Damaszku]]<ref name=Radner />. Stolicą nowej prowincji stało się miasto Megiddo (asyryjskie ''Magiddû''), które dało prowincji swą nazwę<ref name=Radner />. Prowincja wzmiankowana jest w tekstach administracyjnych z czasów panowania [[Sargon II|Sargona II]] (722-705 p.n.e.)<ref name=Radner />. Gubernator Megiddo o imieniu [[Issi-Adad-anenu]] pełnił za rządów [[Asarhaddon]]a (680-669 p.n.e.) urząd ''[[limmu]]'' w 679 r. p.n.e.<ref name=Radner /><ref name=Oracc>{{cytuj stronę | url = http://oracc.museum.upenn.edu/saao/saas2/corpus| tytuł = Assyrian Eponym List| data dostępu = 2015-09-22| autor = | opublikowany = oracc.museum.upenn.edu| praca = | data = | język =en}}</ref>
 
=== Praca archeologiczne ===
Pierwsze [[wykopaliska]] [[archeologia|archeologiczne]] w Megiddo przeprowadzono w latach 1903-1905. Prowadził je [[Stany Zjednoczone|amerykański]] archeolog Gottlieb Schumacher. W latach 1925-1939 były one kontynuowane przez wyprawę archeologiczną z [[University of Chicago]], dzięki wsparciu finansowemu [[John D. Rockefeller Jr.|Johna Rockefellera]]. W latach 1960-1967 wykopaliskami kierował [[Jigael Jadin]]. Od 1994 roku nadzór nad pracami sprawuje [[Uniwersytet Tel AwiwuTelawiwski]], oraz archeolodzy Israel Finkelstein i David Ussishkin<ref name=unesco/>. Prace archeologiczne odsłoniły pozostałości z dwudziestu odrębnych okresów historycznych od 4000 do 400 roku p.n.e. Dostrzeżenie jednak dawnej świetności tego starożytnego miasta wymaga obecnie dużej wyobraźni, ponieważ pozostały po nim jedynie ruiny{{odn|Humphreys|2000|s=312}}<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.antiquities.org.il/article_heb.aspx?sec_id=36&subj_id=70&id=69&module_id=#as | tytuł = Tel Megiddo - Sezon 2002 był początkiem kolejnych wykopalisk | data dostępu = 2015-04-13 | praca = Israel Antiquities Authority | język = he}}</ref>.
 
== Park narodowy ==
Linia 93:
== Zobacz też ==
* [[Geografia Izraela]]
* [[ListaParki parków narodowych i rezerwatów przyrodynarodowe w Izraelu]]
* [[Israel Nature and National Parks Protection Authority]]
 
Linia 103:
 
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę | nazwisko = Bahn | imię = Paul G. | tytuł = Archeologia - Przewodnik | wydanie = I | wydawca = Wydawnictwo Arkady„Arkady” Sp. z o.o. | miejsce = Warszawa | rok = 2006 | isbn = 83-213-4293-0 | odn = tak}}
* {{cytuj książkę | nazwisko = Cline | imię = Eric H. | tytuł = The Battles of Armageddon: Megiddo and the Jezreel Valley from the Bronze Age to the Nuclear Age | url = http://books.google.com/books?id=vMKtxYxoCycC&pg=PA115&dq=Lejjun&hl=pl#v=onepage&q=Lejjun&f=false | wydawca = University of Michigan Press | miejsce = | rok = 2002 | isbn = 0472067397 | język = en | data dostępu = 2012-12-22 | odn = tak}}
* {{cytuj książkę | nazwisko = Chavalas | imię = M.W. | tytuł = Historical Sources in Translation – The Ancient Near East | rozdział = Correspondence from El-Amarna in Egypt | autor r = E. von Dassow, K. Greenwood | wydawca = Blackwell Publishing | miejsce = Carlton | rok = 2006 | isbn = | odn = tak}}