Klasztor Sióstr Sacré Coeur w Pobiedziskach: Różnice pomiędzy wersjami

Po zakończeniu działań wojennych w kwietniu 1945 roku, siostry wznowiły funkcjonowanie gimnazjum, do którego uczęszczali również chłopcy, choć w internacie mieszkały tylko dziewczynki. W kolejnym roku otwarto 2-letnią Szkołę Rolniczą (która istniała do 1950 roku), aby objąć nauczaniem jak najwięcej młodzieży. Podyktowane to było faktem, że podczas wojny, w [[Wielkopolska|Wielkopolsce]], nie było rozwiniętego systemu [[Tajne nauczanie|tajnego nauczania]]. W kolejnych latach szkoła przeobrażała się zgodnie z reformą szkolnictwa polskiego: 11-latka, potem 4-letnie liceum, 3-letnie gimnazjum i 3-letnie liceum. Dyrekcja co roku musiała ubiegać się o przyznanie praw państwowych, ale mimo trudności przetrwała czasy [[Socjalizm|socjalistyczne]] i [[Komunizm|komunistyczne]] jako jedna z dziewięciu prywatnych polskich szkół żeńskich prowadzonych przez zgromadzenia zakonne w Polsce{{r|:0}} i jedyna w Wielkopolsce{{r|:3}}. Równolegle w latach 1957–1963 zakonnice prowadziły także szkołę Gospodarstwa Domowego{{r|:0}}.

Ze względu na coraz trudniejszy nabór do szkoły, szkoła ostatecznie została zamknięta 31 sierpnia 2011 roku{{r|:0}}. W klasztorze pozostało kilka sióstr, które prowadzą obecnie dom rekolekcyjny ([[Duchowość ignacjańska|rekolekcje ignacjańskie]], warsztaty i sesje [[Rekolekcje|rekolekcyjne]], dni [[Skupienie (psychologia)|skupienia]] i rekolekcje w milczeniu){{r|:2}}.