Konotacja (językoznawstwo): Różnice pomiędzy wersjami

'''Konotacja''' – w [[językoznawstwo|językoznawstwie]] : Zdolnośćzdolność pewnych [[leksem]]ów do otwierania miejsc dla innych leksemów. Np. użycie [[przymiotnik]]a jest niepełne -– wymaga uzupełnienia [[rzeczownik]]iem, a [[przysłówek]] -– [[czasownik]]iem. [[Rzeczownik]] w mianowniku nie ma właściwości konotacyjnych{{odn|Milewski|1967|s=97}}.

Związek syntaktyczny polega na relacji między wyrazem konotującym a konotowanym (wymaganym); dopiero wtedy osiąga się kompletność znaczeniową. W parze konotacyjnej wyrazem prymarnym (konotującym) jest rzeczownik, gdyż ich treść nie wymaga uzupełnienia. Wyrazem konotowanym (sekundarnym) może być [[przymiotnik]] lub [[czasownik]]{{odn|Milewski|1967|s=97-9897–98}}.

* {{Cytuj książkę | odn = tak| nazwisko = Milewski | imię = Tadeusz | tytuł = Językoznawstwo | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1967 | strony = | isbn = |odn = tak}}

* {{Cytuj książkę | odn = tak| nazwisko = Nagórko | imię = Alicja | tytuł = Zarys gramatyki polskiej | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 2007 | strony = | isbn = 978-83-01-15390-8 |odn = tak}}