Guillermo Coria: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
źródła/przypisy
Linia 9:
|wzrost = 175 cm
|masa_ciała = 69 kg
|gra = praworęcznapraworęczny, oburęczny bekhend
|status profesjonalny = 2000
|zakończenie kariery = 28 kwietnia 2009
Linia 25:
|D WM = 2R (2004)
|D US =
|commons = Category:Guillermo Coria
|www =
}}
'''Guillermo SebastianSebastián Coria''' (ur. [[13 stycznia]] [[1982]] w Rufino) – [[Argentyna|argentyński]] [[tenis]]ista, reprezentant w [[Puchar Davisa|Pucharze Davisa]].
 
== Kariera tenisowa ==
Coria jest praworęcznym specjalistą od gry na nawierzchni ceglanej. Jego tenis opiera się na regularności uderzeń (bekhend oburęczny), a także precyzji minięć i dobrej obronie. Coria zyskał sobie przydomek El Mago ze względu na widowiskowość i fantazję na korcie<ref>{{Cytuj |autor = Wirtualna Polska Media |tytuł = Coria już nie będzie czarował - WP SportoweFakty |czasopismo = sportowefakty.wp.pl |data = 2009-05-10 |data dostępu = 2018-02-02 |url = https://sportowefakty.wp.pl/tenis/74705/coria-juz-nie-bedzie-czarowal |język = pl-PL}}</ref>.
 
Odnosił sukcesy jako junior – wygrał grę pojedynczą na [[French Open]] w 1999 roku (pokonał w finale [[David Nalbandian|Davida Nalbandiana]]) oraz grę podwójną na [[Wimbledon]]ie (w parze z Nalbandianem). W 1997 wygrał prestiżowy juniorski turniej [[Orange Bowl (tenis)|Orange Bowl]] do lat 16, w 1998 przegrał w finale Orange Bowl do lat 18 z [[Roger Federer|Rogerem Federerem]].
Linia 38 ⟶ 39:
Szereg sukcesów Coria odniósł w 2003. Był w finałach w [[Argentina Open|Buenos Aires]] oraz w [[Monte-Carlo Rolex Masters|Monte Carlo]], a także wygrał pięć turniejów – [[German Tennis Championships|Hamburg]], [[Swiss Indoors Basel|Bazylea]], [[Generali Open Kitzbühel|Kitzbühel]], [[Polsat Warsaw Open|Sopot]] i [[MercedesCup|Stuttgart]] (korty otwarte). Doszedł do półfinału [[French Open 2003|French Open]] (pokonał m.in. [[Andre Agassi]]ego, uległ [[Martin Verkerk|Martinowi Verkerkowi]]) i ćwierćfinału [[US Open 2003|US Open]] (przegrał z Agassim); w [[Australian Open 2003|Australian Open]] dotarł do IV rundy. Wyniki te zapewniły mu pozycję w czołowej dziesiątce rankingu światowego (zakończył rok jako nr 5.) i występ w kończącym sezon turnieju [[ATP World Tour Finals|Tennis Masters Cup]], w którym odpadł na etapie meczów grupowych (uległ [[Rainer Schüttler|Rainerowi Schüttlerowi]] i [[Andy Roddick|Andy'emu Roddickowi]], pokonał [[Juan Carlos Ferrero|Juana Carlosa Ferrera]]).
 
W 2004 wygrał m.in. turnieje w Buenos Aires i Monte Carlo, awansował ponadto do finału w [[Miami Open|Miami]] i Hamburgu. W maju 2004 zaliczany był do grona faworytów jedynego turnieju wielkoszlemowego na nawierzchni ziemnej, [[French Open 2004|French Open]]. Bez straty seta awansował do półfinału, w którym pokonał [[Tim Henman|Tima Henmana]] w czterech partiach<ref>{{Cytuj |tytuł = Coria ends brave Henman bid |data = 2004-06-04 |data dostępu = 2018-02-02 |url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/3774049.stm |język = en-GB}}</ref>. W finale uległ [[Gastón Gaudio|Gastónowi Gaudio]]. Mecz finałowy miał dramatyczny przebieg; pierwsze dwa sety wygrał Coria (6:0, 6:3), w trzecim lepszy okazał się Gaudio<ref>{{Cytuj |tytuł = Gaudio claims French crown |data = 2004-06-06 |data dostępu = 2018-02-02 |url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/3779383.stm |język = en-GB}}</ref>. Na początku czwartej partii Coria doznał kontuzji, która uniemożliwiła mu bieganie; po skorzystaniu z pomocy medycznej Coria kontynuował jednak pojedynek i wyszedł na prowadzenie w decydującym, piątym secie. Serwował na wygranie meczu przy stanie 5:4 i 6:5, jednak dwukrotnie Gaudio wyrównywał (przy stanie 6:5 Coria nie wykorzystał dwóch piłek meczowych)<ref>{{Cytuj |tytuł = Gaudio shocked at triumph |data = 2004-06-06 |data dostępu = 2018-02-02 |url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/3781783.stm |język = en-GB}}</ref>. Ostatecznie Gaudio triumfował 0:6, 3:6, 6:4, 6:1, 8:6. Tego roku Coria dotarł do finału turnieju na kortach trawiastych w [[Ordina Open 2004 (mężczyźni)|’s-Hertogenbosch]]; w decydującej rozgrywce uległ [[Michaël Llodra|Michaëlowi Llodrze]]. Na koniec sezonu ponownie zakwalifikował się do turnieju Tennis Masters Cup, ale odpadł po serii porażek w meczach grupowych. Występ w Tennis Masters Cup był pierwszym po kilkumiesięcznej przerwie spowodowanej kontuzją.
 
W roku 2005 Coria wygrał turniej z cyklu ATP w [[Konzum Croatia Open Umag|Umagu]] pokonując 6:2, 4:6, 6:2 [[Carlos Moyá|Carlosa Moyę]]. Osiągnął IV rundę [[Australian Open 2005|Australian Open]] (uległ Nalbandianowi), dotarł do finału w Monte Carlo, który przegrał 3:6, 1:6, 6:0, 5:7 z [[Rafael Nadal|Rafaelem Nadalem]]. Tenisiści spotkali się ponownie w finale w [[Internazionali BNL d’Italia|Rzymie]] wygranym 6:4, 3:6, 6:3, 4:6, 7:6(6) przez Nadala. W dalszej części sezonu Coria awansował do ćwierćfinału w Hamburgu (przegrał z Rogerem Federerem), osiągnął IV rundę [[French Open 2005|French Open]] ulegając [[Nikołaj Dawydienko|Nikołajowi Dawydience]] oraz [[Wimbledon 2005|Wimbledonu]] przegrywając z Andym Roddickiem. Podczas [[US Open 2005|US Open]] dotarł do ćwierćfinału, gdzie poniósł porażkę [[Robby Ginepri|Robbym Gineprim]]. Kolejny finał osiągnął w [[China Open|Pekinie]] spotykając się ponownie z Nadalem (porażka 7:5, 1:6, 2:6). Na zakończenie sezonu wystąpił w Tennis Masters Cup odpadając w fazie grupowej.
 
W 2006 Argentyńczyk osiągnął III rundę w [[Australian Open 2006|Australian Open]] (porażka z [[Sébastien Grosjean|Sébastienem Grosjeanem]]). W połowie kwietnia dotarł do ćwierćfinału turnieju w Monte Carlo, jednak po raz kolejny w karierze nie sprostał Nadalowi, przegrywając 2:6, 1:6. Tego roku zabrakło go na wielkoszlemowych imprezach [[French Open 2006|French Open]] i [[Wimbledon 2006|Wimbledonu]]. Pierwszy w sezonie półfinał z udziałem Argentyńczyka miał miejsce w [[Dutch Open Tennis|Amersfoort]], jednak mecz o finał przegrał z [[Novak Đoković|Novakiem Đokoviciem]]. Z powodu kontuzji odpadł w I rundzie [[US Open 2006|US Open]] z [[Ryan Sweeting|Ryanem Sweetingiem]].
 
Dnia 22 października 2007 roku Guillermo Coria powrócił do gry po ponad rocznej przerwie spowodowanej kontuzjami. Startował w imprezie [[ATP Challenger Tour]] w [[Belo Horizonte]], gdzie w I rundzie skreczował po przegranym 1 secie z [[Juan Pablo Brzezicki|Juanem Pablem Brzezickim]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Guillermo Coria – the comeback kid? |czasopismo = Montreal Gazette |data = 2007-10-23 |data dostępu = 2018-02-02 |url = http://montrealgazette.com/sports/tennis/guillermo-coria-the-comeback-kid |język = en-US}}</ref>.
 
Na korty powrócił pod koniec stycznia 2008 w [[Movistar Open 2008|Viña del Mar]], jednak przegrał w I rundzie z [[Pablo Cuevas|Pablem Cuevasem]]. Pierwszy wygrany mecz Argentyńczyka po rocznej przerwie miał miejsce w [[Brasil Open 2008|Costa do Sauipe]], gdzie pokonał w I rundzie [[Francesco Aldi|Francesca Aldi'ego]] 6:4, 7:5, jednak w II przegrał z [[Filippo Volandri|Filippem Volandrim]] 1:6, 2:6. Od tej pory Coria pojawił się w kilku turniejach ATP Challenger Tour oraz w [[Open Sabadell Atlántico 2008|Barcelonie]], gdzie odpadł z [[Tejmuraz Gabaszwili|Tejmurazem Gabaszwilim]].
 
Dnia 28 kwietnia 2009 roku Coria zakończył karierę sportową<ref>{{Cytuj |tytuł = Argentine Coria decides to quit |data = 2009-04-29 |data dostępu = 2018-02-02 |url = http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/tennis/8025770.stm |język = en-GB}}</ref>.
 
=== Finały w turniejach ATP World Tour ===
Linia 242 ⟶ 243:
| 9.
| 31 lipca 2005
| [[Konzum Croatia Open Umag|Umag]]
| Ceglana
| {{flaga|ESP}} Carlos Moyá
Linia 338 ⟶ 339:
|align="center" style="background:#EFEFEF;" |N/A
|align="center"|40–20
|-
|}
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
 
== Bibliografia ==