34 Pułk Piechoty (II RP): Różnice pomiędzy wersjami

Cechą charakterystyczną działań pododdziałów pułku do lata 1919 był ich udział w walkach w rozproszeniu. W końcu stycznia 1919 pułk wszedł w skład poleskiej grupy operacyjnej Na początku lutego Niemcy chcą przekazać miasto i twierdzę Brześć Ukraińcom. Dowódca grupy, gen. Listowski zorganizował uderzenie uprzedzające. Dwie kompanie pułku pod dowództwem por. Jana Sokołowskiego otrzymały rozkaz zdobycia [[Kobylany (województwo lubelskie)|Kobylan]] i Błotkowa<ref>obecnie część miasta Terespola</ref>. Natarcie wspierała 4 bateria 7 pap oraz 4 szwadron 2 pułk ułanów Na [[Brześć]] uderzono 5 lutego bez powodzenia. Pododdziały 22 pułku nie weszły do walki. Po pertraktacjach, 9 lutego Niemcy przekazali jednak Brześć i [[Terespol]] gen. Listowskiemu. Po zajęciu miast pułk przegrupowano koleją do [[Kobryń|Kobrynia]]. Zorganizował on tam obronę rzeki [[Muchawiec (dopływ Bugu)|Muchawiec]]. 17 lutego Rosjanie zajęli [[Antopol (Białoruś)|Antopol]]. Na miejscowość uderzył szwadron rtm. Żelisławskiego wzmocniony pododdziałem [[Armia Ochotnicza (Rosja)|białogwardzistów]] i kompanią 34 pułku. Natarcie odniosło sukces. Bój pod Antopolem był pierwszym starciem wojsk polskich i radzieckich.

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 34 pułk piechoty zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 [[Rekrut|rekrutówrekrut]]ów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów, 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych{{odn|Jagiełło|2007|s=63‒65}}.

W chwili rozpoczęcia wojny pułk wraz z dywizją znajdował się w odwodzie [[Armia Pomorze„Pomorze”|Armii Pomorze]]. W dniu 1 września wykonując marsz w rejon [[Piła-Młyn (powiat tucholski)|Piły-Młyna]] w celu zajęcia pozycji obronnych nad rzeką [[Brda|Brdą]] stoczył walkę z Niemcami w rejonie [[Pruszcz (powiat tucholski)|Pruszcza]], [[Bagienica|Bagienicy]] i [[Gostycyn]]a. I batalion skutecznie bronił [[Gostycyn]]a, III batalion został rozbity przez oddziały [[3 Dywizja Pancerna (III Rzesza)|3 DPanc.]] w lesie na wschód od Pruszcza. II batalion zajmował pozycje w rejonie [[Łyskowo (województwo kujawsko-pomorskie)|Łyskowa]].

2 września nacierał w składzie dywizji, w ogólnym kierunku na [[Sokole-Kuźnica (gminapowiat Lubiewotucholski)|Sokole-Kuźnicę]]. Ciężkie straty poniósł II batalion walczący w rejonie mostu w Sokole-Kuźnicy, ranny został wówczas dowódca pułku. I batalion osłaniał uderzenie 35 Pułku Piechoty na [[Klonowo (powiat tucholski)|Klonowo]]. W dniu [[3 września]] pułk pod dowództwem mjr Jana Klakla przebijał się w składzie [[9 Dywizja Piechoty (II RP)|9 DP]] w kierunku [[Świecie|Świecia]].

Odznaka o wymiarach 40×40 mm ma kształt krzyża o ostro ściętych końcach ramion, pokrytych białą emalią z czarną obwódką. Na środku krzyża nałożona jest sześcioboczna tarcza pokryta amarantową emalią że srebrnym orłem typu jagiellońskiego. Ramiona krzyża połączone są wieńcem laurowo dębowym, w który wpleciono dwa skrzyżowane miecze. Na dolnym ramieniu umieszczono numer „34”, na lewym ramieniu datę powstania pułku „7-12-18”, a na prawym datę ustanowienia odznaki „7-12-19”. Odznaka trzyczęściowa – oficerska, wykonana z [[Tombak|tombakutombak]]u srebrzonym, emaliowana, na rewersie numerowana. Wykonawcą odznaki był Józef Michrowski z Warszawy{{odn|Sawicki|Wielechowski|2007|s=68‒69}}.